стоўп, стаўпа́, мн. стаўпы́, стаўпо́ў, м.

1. Вежа або калона (спец.).

Александрыйскі с.

2. перан. Выдатны дзеяч, важная службовая асоба.

Стаўпы грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суса́льны, -ая, -ае.

1. гл. сусаль.

2. перан. Які вызначаецца ўяўнай прыгажосцю, саладжавасцю.

Сусальныя прамовы.

|| наз. суса́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапо́рны, -ая, -ае.

1. гл. тапор.

2. перан. Грубы, нязграбны, як тапаром зроблены.

Тапорная мэбля.

|| наз. тапо́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трубаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі.

2. перан., чаго. Той, хто ўслаўляе, прапагандуе што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флёр, -у, м.

1. Тонкая празрыстая пераважна шаўковая тканіна.

2. перан. Напаўпразрыстае покрыва, заслона, смуга.

|| прым. флёравы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрых, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тонкая рыса, лінія.

Ш. на чарцяжы.

2. перан. Характэрны момант, дэталь, падрабязнасць.

Штрыхі з біяграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шурпа́ты, -ая, -ае.

1. Нягладкі, з невялікімі няроўнасцямі.

Шурпатыя дошкі.

2. перан. Недапрацаваны, з хібамі, недахопамі.

Ш. стыль.

|| наз. шурпа́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчаці́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.

Падымаць угору, натапырваць (поўсць, шчацінне і пад.).

Кошка шчацініць поўсць.

Вецер шчацініў салому на страсе (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскі́зны, -ая, -ае.

1. гл. эскіз.

2. перан. Папярэдні, неканчатковы, зроблены ў агульных рысах.

Паказаць падзеі эскізна (прысл.).

|| наз. эскі́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свідрава́ць

(польск. świdrować)

1) рабіць свердлам адтуліны ў чым-н.; бурыць адтуліны ў грунце;

2) перан. пранізваць паветра, ваду рэзкім узлётам, хуткім вярчэннем;

3) перан. непакоіць, хваляваць, мучыць (пра думкі, адчуванні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)