first-rate

[,fɜ:rstˈreɪt]

1.

adj.

1) першакля́сны, першара́дны

of first-rate importance — першара́днае ва́жнасьці

2) informal даскана́лы, ве́льмі до́бры

2.

adv.

ве́льмі до́бра выда́тна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

refined

[rɪˈfaɪnd]

adj.

1) ачы́шчаны, рафінава́ны

refined sugar — рафінава́ны цу́кар

2) удаскана́лены

3) з даліка́тнымі мане́рамі, гу́стам; даліка́тны; до́бра ўзгадава́ны

refined manners — даліка́тныя мане́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

relate

[rɪˈleɪt]

1.

v.t.

раска́зваць, апавяда́ць

2.

v.i.

1) даты́чыцца

2) мець дачыне́ньне, сыхо́дзіцца

He relates well to people — Ён до́бра сыхо́дзіцца зь людзьмі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

арыенці́р

(ням. Orientier, ад лац. oriens, -ntis = усход)

1) добра бачны на мясцовасці прадмет або элемент рэльефу, па якім можна вызначыць сваё месцазнаходжанне, знайсці пэўны аб’ект;

2) перан. кірунак дзейнасці, мэта, устаноўка (напр. выбраць надзейны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wohl

1.

a здаро́вы

er ist weder ~ — ён вы́здаравеў

~ bekmm's! — на здаро́ўе!

lben Sie ~! — усяго́ до́брага!, быва́йце!

~ der übel — до́бра ці бла́га

2.

adv

1) до́бра

2) мо́жа, мажлі́ва, бада́й (што)

er wird ~ kmmen* — ён, мо́жа [магчы́ма], прые́дзе [прыбу́дзе]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нашча́дак, ‑дка, м.

1. Чалавек у адносінах да продкаў. Нашчадак старадаўняга роду. □ Я — сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Барадулін.

2. толькі мн. (нашча́дкі, ‑аў). Людзі будучых пакаленняў. Нашчадкамі героі не забыты: На плошчах манументы ім стаяць. Жычка.

3. Разм. Сын, наследнік або наогул сваё дзіця. [Гукан:] — Ала?! Як вы там? Добра? Ведаеш што... Зрабі ты маме навагодні падарунак. Які? Бяры нашчадка, сядай у поезд — і да нас пад Новы год. Шамякін. Канечн[е], і дачка ў сям’і — добра, але ж сын — нашчадак, ён панясе прозвішча ў будучыню. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́це,

Разм. Ласкавы зварот да мужчыны, хлопчыка. [Лабановіч:] — Дык што, браце Янка: узрадуемся і ўзвяселімся. Няхай адступіцца ад нас ліха, а добра пачатае няхай дабром і скончыцца. Колас. У шпіталь едзем, — сказаў.. [Грыцко] спакойным голасам, — у шпіталь, браце. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вызначыць на слых стан унутраных органаў. Абслухаць хворага. □ Трэба ўсіх хворых уважна прыняць, Што папрыходзілі з розных бакоў, Добра абслухаць І кожнаму даць Ці мазі, Ці кропель, Ці парашкоў. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.

Разм.

1. Праспаць дадаткова пэўны час, каб добра выспацца. Даць даспаць дзецям. □ І з партызанскай прыйдзеш славай, — Тады даспім і даядзім. Астрэйка.

2. Праспаць да якога‑н. часу. Даспаць да ўсходу сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што і без дап.

Вартаваць некаторы час. Павартаваць чужыя рэчы. Павартаваць да пяці гадзін. □ [Максім:] Калі ўжо выбраўся, то і добра: павартуеш сёння за мяне, а я другі раз за цябе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)