кінематаграфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па кінематаграфіі, работнік кіно.

|| ж. кінематаграфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кінематаграфі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

скараход назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які вельмі хутка ходзіць, а таксама спартсмен — спецыяліст па хадзьбе, бегу (на лыжах, каньках).

  2. Даўней: пасыльны, ганец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэстаўратар назоўнік | мужчынскі род

  1. Спецыяліст па рэстаўрацыі прадметаў мастацтва, старых помнікаў.

    • Мастак-р.
    • Архітэктар-р.

  2. Прыхільнік рэстаўрацыі (у 2 знач.).

|| прыметнік: рэстаўратарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

універсальны прыметнік

  1. Разнастайны, які ахоплівае многае.

    • Універсальныя веды.
    • У. спецыяліст.

  2. З разнастайным прызначэннем, для разнастайнага выкарыстання.

    • У. інструмент.
    • У. станок.

|| назоўнік: універсальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

перакладчык назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст, які займаецца перакладамі з адной мовы на другую.

  • П. з польскай мовы.

|| жаночы род: перакладчыца.

|| прыметнік: перакладчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

верхалаз назоўнік | мужчынскі род

  1. Рабочы, спецыяліст па выкананню работ на вялікай вышыні.

  2. Гарэза, свавольнік (размоўнае).

|| жаночы род: верхалазка.

|| прыметнік: верхалазны.

  • Верхалазныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

брука́р, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ўкладцы бруку. Пакінуўшы брата, .. [Красуцкі] рабіў у Слуцку брукаром. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэваапрацо́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто апрацоўвае дрэва, спецыяліст па механічнай апрацоўцы дрэва (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́тчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па разметцы (у 1 знач.). Разметчык вагонаў. Разметчык чыгуначных канструкцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́стык, ‑а, м.

1. Спецыяліст у галіне акустыкі.

2. Разм. Той, хто абслугоўвае гукаўлоўныя апараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)