прасава́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе прасуюць, гладзяць прасам што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнкло́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Сорт буйных круглых салодкіх сліў.

[Фр. reine-claude.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляло́мня, ‑і, ж.

Радовішча каменнай солі, месца, дзе яе здабываюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скоў, скову, м.

Спец. Месца, дзе скавана што‑н.; шво.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славянаве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Тое, што і славяназнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто складае торпы (тарпы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па мураванню заводскіх труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыёд, ‑а, М ‑дзе, м.

Электронная лямпа з трыма электродамі.

[Ад грэч. tri — трох (у складаных словах) і часткі слова электрод.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыфо́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Лёгкая форма брушнога тыфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыльзаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, прызначаны для перапрацоўкі утылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)