кра́ткий каро́ткі; (сжатый) сці́слы;

«и» кра́ткое «і» каро́ткае;

кра́ткий гла́сный лингв. каро́ткі гало́сны;

кра́ткие прилага́тельные грам. каро́ткія прыме́тнікі;

кра́ткое изложе́ние сці́слы перака́з;

в кра́тких слова́х у не́калькіх сло́вах;

быть кра́тким быць сці́слым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

збо́рны

1. в разн. знач. сбо́рный;

з. пункт — сбо́рный пункт;

~ная мэ́бля — сбо́рная ме́бель;

~ныя жалезабето́нныя канстру́кцыі — сбо́рные железобето́нные констру́кции;

2. (собранный из мелких частей) сбо́рный, набо́рный;

3. грам. собира́тельный;

~ныя назо́ўнікі — собира́тельные существи́тельные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Мітрэ́нга, мітрэнг̌а, мітрэнка, в.-дзв. мітрэга ’трывога, хваляванне, непакой, сумятня, разлад, турбота, шум, перапалох, перашкода, прыгода’, бялын. ’вечарынка, бяседа’ (ТСБМ, Нас., Касп., Янк. 1, Бір. Дзярж., Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ; гродз., З нар. сл.; рагач., КЭС; бялын., Нар. сл.), стол. замытрэ́шка ’непакой’ (Вярэніч, вусн. паведамл.), мітрэнжыцца, мітрэнжыць, ваўк. мярэжыць, чэрв. мітрэжыцца, трак. мітранг̌аваць ’трывожыць, адчуваць непакой, недамаганне’, ’марудзіць’, мітрэнжанне ’сварка’, ’перашкода’ (Нас., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл., Нар. лекс.). З польск. mitręga ’перашкода’, ’цяганіна’ (Шатэрнік, 158; Пальцаў, Лекс. і грам., 38; Кюнэ, Poln., 77), якое ўтварылася пры дапамозе суф. ‑ęga ад mitr‑, роднаснага з mitwać ’блытаць’ mituś — гл. мі́тусь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нехлямя́жы ’неахайны, брудны, апушчаны’ (Сержп. Грам.; навагр., Нар. сл.), ’неакуратны, няскладны, няўдалы, абы-які’ (Сл. ПЗБ), ’непаваротлівы, няздольны’ (Бяльк.), нехлямʼя́жы ’несамавіты, непрывабны’ (ТС). Хутчэй за ўсё балтызм або прыметнік, утвораны ў беларускай мове на базе балтыйскага слова, пра што сведчаць геаграфія і фанетычныя варыянты з чаргаваннем к/х: ніклямяжы, ніклімажы (глыб., брасл., Сл. ПЗБ), параўн. літ. klem̃šinti, klemšióti ’няўклюдны ісці’. Не выключана таксама, што ў аснове народнае ўтварэнне тыпу ⁺хлямяга, параўн. ніклямяга ’няўклюда’ ніхлямяга ’няўдалы чалавек’ (Сл. ПЗБ), ад гукапераймальных хлямаць ’гучна есці’, хлэ́маць ’няўклюдна ісці’ і пад.; у абодвух выпадках не- мае ўзмацняльны характар, параўн. магіл. ха́лепа/неха́лепа ’дрэннае надвор’е’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

возвра́тный

1. (обратный) зваро́тны;

возвра́тный путь зваро́тны шлях, шлях (даро́га) наза́д;

2. грам. зваро́тны;

возвра́тное местоиме́ние зваро́тны займе́ннік;

возвра́тный глаго́л зваро́тны дзеясло́ў;

возвра́тный зало́г зваро́тны стан;

3. мед. зваро́тны;

возвра́тный тиф зваро́тны тыф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

nieodmienny

nieodmienn|y

1. нязменны, пастаянны;

~e postanowienie — цвёрдае рашэнне;

2. грам. нязменны;

~y wyraz — нязменнае слова;

~e części mowy — нязменныя часціны мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozwinięty

rozwinięt|y

1. разгорнуты; раскручаны;

2. які распусціўся;

3. развіты;

nad wiek ~y — развіты не па гадах;

zdanie ~e грам. развіты сказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

złożony

złożon|y

складаны;

zdanie ~e грам. складаны сказ;

liczby ~е мат. складаныя лікі;

~е zagadnienie — складанае пытанне;

~y chorobą — прыкаваны да ложка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канстру́кцыя ж

1. Konstruktin f -, -nen; Buart f -, -en, Buweise f -, -n;

жалезабето́нная канстру́кцыя Sthlbetonbau [-tõ-] m -(e)s, -ten;

збо́рная канстру́кцыя Montgebauweise [-ʒə-] f;

2. грам Bau m -(e)s, Fügung f -, -en;

канстру́кцыя ска́за Stzbau m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыда́так м.

1. род. прыда́тка анат. прида́ток;

рагавы́ п. — рогово́й прида́ток;

2. род. прыда́тку (что-л. несамостоятельное) прида́ток;

3. род. прыда́тку прида́ча ж.;

памяня́ць без ~тку — обменя́ть без прида́чи;

4. род. прыда́тка грам. приложе́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)