кра́ткий каро́ткі; (сжатый) сці́слы;
«и» кра́ткое «і» каро́ткае;
кра́ткий гла́сный лингв. каро́ткі гало́сны;
кра́ткие прилага́тельные грам. каро́ткія прыме́тнікі;
кра́ткое изложе́ние сці́слы перака́з;
в кра́тких слова́х у не́калькіх сло́вах;
быть кра́тким быць сці́слым.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
збо́рны
1. в разн. знач. сбо́рный;
з. пункт — сбо́рный пункт;
~ная мэ́бля — сбо́рная ме́бель;
~ныя жалезабето́нныя канстру́кцыі — сбо́рные железобето́нные констру́кции;
2. (собранный из мелких частей) сбо́рный, набо́рный;
3. грам. собира́тельный;
~ныя назо́ўнікі — собира́тельные существи́тельные
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Мітрэ́нга, мітрэнг̌а, мітрэнка, в.-дзв. мітрэга ’трывога, хваляванне, непакой, сумятня, разлад, турбота, шум, перапалох, перашкода, прыгода’, бялын. ’вечарынка, бяседа’ (ТСБМ, Нас., Касп., Янк. 1, Бір. Дзярж., Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ; гродз., З нар. сл.; рагач., КЭС; бялын., Нар. сл.), стол. замытрэ́шка ’непакой’ (Вярэніч, вусн. паведамл.), мітрэнжыцца, мітрэнжыць, ваўк. мярэжыць, чэрв. мітрэжыцца, трак. мітранг̌аваць ’трывожыць, адчуваць непакой, недамаганне’, ’марудзіць’, мітрэнжанне ’сварка’, ’перашкода’ (Нас., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл., Нар. лекс.). З польск. mitręga ’перашкода’, ’цяганіна’ (Шатэрнік, 158; Пальцаў, Лекс. і грам., 38; Кюнэ, Poln., 77), якое ўтварылася пры дапамозе суф. ‑ęga ад mitr‑, роднаснага з mitwać ’блытаць’ mituś — гл. мі́тусь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нехлямя́жы ’неахайны, брудны, апушчаны’ (Сержп. Грам.; навагр., Нар. сл.), ’неакуратны, няскладны, няўдалы, абы-які’ (Сл. ПЗБ), ’непаваротлівы, няздольны’ (Бяльк.), нехлямʼя́жы ’несамавіты, непрывабны’ (ТС). Хутчэй за ўсё балтызм або прыметнік, утвораны ў беларускай мове на базе балтыйскага слова, пра што сведчаць геаграфія і фанетычныя варыянты з чаргаваннем к/х: ніклямяжы, ніклімажы (глыб., брасл., Сл. ПЗБ), параўн. літ. klem̃šinti, klemšióti ’няўклюдны ісці’. Не выключана таксама, што ў аснове народнае ўтварэнне тыпу ⁺хлямяга, параўн. ніклямяга ’няўклюда’ ніхлямяга ’няўдалы чалавек’ (Сл. ПЗБ), ад гукапераймальных хлямаць ’гучна есці’, хлэ́маць ’няўклюдна ісці’ і пад.; у абодвух выпадках не- мае ўзмацняльны характар, параўн. магіл. ха́лепа/неха́лепа ’дрэннае надвор’е’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
возвра́тный
1. (обратный) зваро́тны;
возвра́тный путь зваро́тны шлях, шлях (даро́га) наза́д;
2. грам. зваро́тны;
возвра́тное местоиме́ние зваро́тны займе́ннік;
возвра́тный глаго́л зваро́тны дзеясло́ў;
возвра́тный зало́г зваро́тны стан;
3. мед. зваро́тны;
возвра́тный тиф зваро́тны тыф;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
nieodmienny
nieodmienn|y
1. нязменны, пастаянны;
~e postanowienie — цвёрдае рашэнне;
2. грам. нязменны;
~y wyraz — нязменнае слова;
~e części mowy — нязменныя часціны мовы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozwinięty
rozwinięt|y
1. разгорнуты; раскручаны;
2. які распусціўся;
3. развіты;
nad wiek ~y — развіты не па гадах;
zdanie ~e грам. развіты сказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
złożony
złożon|y
складаны;
zdanie ~e грам. складаны сказ;
liczby ~е мат. складаныя лікі;
~е zagadnienie — складанае пытанне;
~y chorobą — прыкаваны да ложка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
канстру́кцыя ж
1. Konstruktión f -, -nen; Báuart f -, -en, Báuweise f -, -n;
жалезабето́нная канстру́кцыя Stáhlbetonbau [-tõ-] m -(e)s, -ten;
збо́рная канстру́кцыя Montágebauweise [-ʒə-] f;
2. грам Bau m -(e)s, Fügung f -, -en;
канстру́кцыя ска́за Sátzbau m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыда́так м.
1. род. прыда́тка анат. прида́ток;
рагавы́ п. — рогово́й прида́ток;
2. род. прыда́тку (что-л. несамостоятельное) прида́ток;
3. род. прыда́тку прида́ча ж.;
памяня́ць без ~тку — обменя́ть без прида́чи;
4. род. прыда́тка грам. приложе́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)