рамані́ст 1, ‑а, М ‑сце, м.

Пісьменнік, аўтар раманаў. Раман «Вайна пад стрэхамі» сведчыць аб высокім майстэрстве маладога раманіста. Дзюбайла.

рамані́ст 2, ‑а, М ‑сце, м.

1. Спецыяліст па раманістыцы 2.

2. Юрыст, спецыяліст па рымскаму праву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгуліроўшчык назоўнік | мужчынскі род

Работнік, спецыяліст, які займаецца рэгуліроўкай чаго-н.

  • Р. дарожнага руху.
  • Р. механізмаў.

|| жаночы род: рэгуліроўшчыца.

|| прыметнік: рэгуліроўшчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фінансіст назоўнік | мужчынскі род

  1. Спецыяліст па вядзенню фінансавых аперацый.

  2. Капіталіст, які вядзе буйныя грашовыя аперацыі, банкір.

|| жаночы род: фінансістка.

|| прыметнік: фінансісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пасціжор назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Спецыяліст, які вырабляе парыкі, а ў тэатральных майстэрнях таксама накладныя вусы, бароды, бакенбарды.

|| прыметнік: пасціжорскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абагачальнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

  1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

    • Абагачальнікі глебы.

  2. Спецыяліст па абагачэнню выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дэкара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мастак, які піша дэкарацыі, афармляе сцэну, здымачную пляцоўку.

2. Спецыяліст па ўпрыгожванні будынкаў, памяшканняў.

|| прым. дэкара́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

ірыга́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па ірыгацыі.

2. Прылада для гігіены ротавай поласці. І. дапамагае пазбавіцца ад зубнога налёту ў хатніх умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

багасло́ў, ‑лова, м.

1. Спецыяліст у галіне багаслоўя.

2. Навучэнец старэйшых класаў духоўнай семінарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграно́м, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне аграноміі; арганізатар сельскагаспадарчай вытворчасці. Участковы аграном. Аграном-палявод.

[Грэч. agros — поле і nomos — закон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражэктары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па рабоце з пражэктарам; той, хто абслугоўвае пражэктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)