спосаб электрафатаграфіі, заснаваны на дзеянні святла на матэрыял са святлоадчувальным слоем з паўправадніка, на які перад здымкай наносіцца электрастатычны зарад.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лафе́т
(ням. Lafette, ад фр. l’affut)
станок, на якім умацоўваецца ствол гарматы для надання яму пэўнага становішча перад стрэлам, а таксама для перамяшчэння гарматы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пасава́ць2
(фр. passe = прапускаю, не гуляю)
1) адмовіцца ўдзельнічаць у розыгрышы да наступнай раздачы карт;
2) перан. прызнаваць сябе бяссільным перад чым-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
am
1.= an dem
~ Móntag — у панядзе́лак
2.
prtcперадsuperl:
~ bésten — лепш за ўсё, найле́пш
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fassáde
f -, -n
1) буд. фаса́д, пе́рад (будынка)
2) дэко́рум, зне́шняя прысто́йнасць
3) груб. твар, фізіяно́мія
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
напе́радзе, прысл. і прыназ.
1.прысл. На нейкай адлегласці перад кім‑, чым‑н. Наперадзе быў фронт. □ Наперадзе, праз паўкіламетра, шлях браўся направа.Мележ.Дзед Астап ступіў колькі крокаў да невялічкай хвойкі, якая цямнелася наперадзе.Лынькоў.// Паперадзе іншых, перад кім‑, чым‑н. Перад апошнім домам машына, што ішла наперадзе, спынілася.Паслядовіч.// Сярод першых, першым у якой‑н. справе. Матцы хочацца бачыць сваё дзіця ў людскім авангардзе, наперадзе.Ермаловіч.Камуністы наперадзе ўсюды, заўсёды.Танк.
2.прысл. У будучым. Наперадзе цэлае жыццё. У яго ўсё наперадзе. □ Наперадзе многа дарог І шмат далячынь.Колас.// Аб тым, што яшчэ будзе. Наперадзе чакала работа цяжкая і доўгая: малацьба.Чарнышэвіч.Спяшацца асабліва не было чаго, бо прымчалі хутка і дзень быў яшчэ наперадзе.Кулакоўскі.
3.прыназ.зР. Спалучэнне з прыназ. «наперадзе» выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры назве асобы ці прадмета, на некаторай адлегласці перад якімі хто‑, што‑н. знаходзіцца. Наперадзе палка над галовамі салдат плыў у паветры штандар.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадо́к, ‑дка, м.
1. Тое, што і перад 1 (у 1 знач.).
2. Пярэдняя палавіна калёс, саней і пад. [Стараста] стаяў на каленях у перадку рысоркі і дзвюма лейчынамі люта сцябаў і без таго ўзмыленых коней.М. Ткачоў.Стукаюць камякі снегу аб перадок, вішчаць і спяваюць палазы.Хомчанка.// Пярэдняя развадная частка калёс, машын і пад. Каваль.. з ранку да вечара рамантаваў са сваімі памочнікамі плугі, бароны, перацягваў колы, акоўваў перадкі.Курто.Перад.. [Святланаю] ляжаў коламі ўверх перадок газіка.Кулакоўскі.
3. Двухколка са снараднай скрыняй, прызначаная для перавозкі гармат. «Саракапятчыкі» — маладыя загарэлыя хлопцы з голенымі галовамі — адчапілі сваю гармату ад перадка і пакацілі.Карпюк.
4.звычайнамн. (перадкі́, ‑оў). Тое, што і перад (у 3 знач.). Бот з хромавымі перадкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зла́шча ’асабліва’ (Бяльк., Шат., Абабурка, Дыял.), звла́шча ’быццам бы’ (Нас.). З польск.zwłaszcza ’з асаблівым улікам, перад усім, тым больш’ яшчэ ў ст.-бел., дзе звлаща (Гіст. лекс., 90, 93) і злаща (1598 г. Булыка, Запазыч., 119).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Наба́т ’трывога, сігнал трывогі’ (БРС). Запазычана з рус.наба́т ’тс’, куды, відаць, трапіла праз цюркскае пасрэдніцтва з араб.nauba ’ахова, змена часу’, мн. л. naubât ’барабаны, у якія б’юць перад дамамі знатных асоб’. Гл. Фасмер, 3, 34.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́мрак ’падазрэнне, дрэннае прадчуванне?’: так па душы і пашоў сумрак — пачуяла ворага (Пятк. 2), сумро́к ’змрок’ (пух., З нар. сл.). Гл. сумарак, сумарок; магчыма, формы з сінкопай (пропускам галоснага аперадр) ці пад уплывам змрок, гл.