прыста́ўка, ‑і,
1. У граматыцы — частка слова, якая стаіць перад коранем; прэфікс.
2. Тое, што прыстаўляецца, прырабляецца дадаткова да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыста́ўка, ‑і,
1. У граматыцы — частка слова, якая стаіць перад коранем; прэфікс.
2. Тое, што прыстаўляецца, прырабляецца дадаткова да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)