юрыды́чны

(лац. iuridicus = судовы)

1) звязаны з прававымі нормамі і іх практычным прымяненнем (напр. ю-ая дапамога);

2) звязаны з вывучэннем права (напр. ю-ая адукацыя);

3) які мае адносіны да арганізацыі работы ў галіне права (напр. ю-ая кансультацыя, ю-ыя органы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ана́фара

(гр. anaphora)

стылістычны прыём, звязаны з паўтарэннем слова або гуку ў пачатку некалькіх вершаваных радкоў (параўн. эпіфара).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антыдэйтро́н

(ад анты- + дэйтрон)

элементарная часціца, якая з’яўляецца аптычасціцай у адносінах да дэйтрона; звязаны стан антыпратона і антынейтрона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэрамагні́тны

(ад аэра- + магніт)

звязаны з вывучэннем магнітнага поля Зямлі пры дапамозе лятальных апаратаў (напр. а-ая здымка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геатэрма́льны

(ад геа- + гр. therme = цяпло)

звязаны з унутраным цяплом Зямлі і яго выкарыстаннем (напр. г-ая станцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гене́тыка

(гр. genetikos = звязаны з нараджэннем, паходжаннем)

навука аб законах спадчыннасці і зменлівасці арганізмаў і метадах кіравання імі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраэлектры́чны

(ад гідра + электрычны)

звязаны з электрычнасцю, што атрымліваецца шляхам пераўтварэння энергіі рухомай вады (напр. г-ая станцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

-гонія, -ганія

(гр. gone = нараджэнне, зараджэнне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «звязаны з нараджэннем, паходжаннем».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дактыла-

(гр. daktylos = палец)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «звязаны з пальцамі, які адносіцца да пальцаў».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

катара́льны

(фр. catarrhal, ад гр. katarrhoos = сцяканне)

які мае адносіны да катару, звязаны з катарам (напр. к. кашаль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)