акачане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Астыць, змерзнуць; адубець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акачане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Астыць, змерзнуць; адубець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акселера́тар, ‑а,
Прыстасаванне, якое рэгулюе наступленне гаручай сумесі ў цыліндры рухавіка ўнутранага згарання для змянення колькасці абаротаў, а таксама педаль, якая прыводзіць у дзеянне
[Ад лац. accelerare — паскараць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачмуры́ць, ачмуру, ачмурыш, ачмурыць;
1. Задурманіць, затлуміць.
2. Абдурыць, схіліць на што‑н., збіць з толку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абрэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Правесці, зрабіць рэвізію чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абы-я́к,
Як папала, неахайна; нядбала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаспада́рны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і гаспадарлівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілюміна́цыя, ‑і,
Яркае асвятленне вуліц, будынкаў рознакаляровымі агнямі ў сувязі са святам, урачыстасцю.
[Ад лац. illuminatio — асвятленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кру́шня, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маладу́шнасць, ‑і,
Уласцівасць маладушнага; нерашучасць, адсутнасць мужнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наво́дны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)