займе́ннік м грам Pronmen n -s, - і -mina; Fürwort n -(e)s, -wörter;

асабо́вы займе́ннік Personlpronomen n, persönliches Fürwort;

пыта́льны займе́ннік Interrogatvpronomen n, Frgefürwort n;

указа́льны займе́ннік Demonstratvpronomen n, hnweisendes Fürwort

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зваро́тны Rück-; rǘckgängig; rǘckläufig;

зваро́тны шлях Rückreise f -, -n; Rückweg m -(e)s, -e;

зваро́тны тыф мед Rückfalltyphus m -;

зваро́тны дзеясло́ў грам reflexves Verb [v-];

зваро́тны займе́ннік Reflexvpronomen n -s, - i -nmina

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

określony

określon|y

акрэслены, азначаны;

udać się na ~e miejsce — пайсці на акрэсленае (вызначанае) месца;

przedimek ~y грам. азначальны артыкль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

orzeczenie

н.

1. заключэнне; думка; меркаванне;

orzeczenie lekarskie — медыцынскае заключэнне;

2. юр. пастанова;

orzeczenie sądowe — судовая пастанова;

3. грам. выказнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

względny

względn|y

1. адносны, параўнальны;

2. досыць добры; неблагі;

zaimek ~y грам. адносны займеннік;

liczba ~a мат. цэлы лік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

параўна́нне ср., в разн. знач. сравне́ние;

няўда́лае п. — неуда́чное сравне́ние;

гэ́та не паддае́цца ~ннюэ́то не поддаётся сравне́нию;

наро́дная тво́рчасць бага́та ~ннямі — наро́дное тво́рчество бога́то сравне́ниями;

ступе́ні ~нняграм. сте́пени сравне́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Куль1 ’тоўсты сноп няцёртай саломы’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. паўн.-зах., Янк. Мат., Выг., Бір., Гарэц., Маш., Мат. АС, ТС, Касп., Ян.). Укр. куль, рус. куль, польск. kul ’тс’. Запазычанне з балтыйскіх дыялектаў. Параўн. літ. kūlỹs ’сноп саломы’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 14).

Куль2 ’рагожны мяшок’ (ТСБМ, ТС, З нар. сл., Сержп. Грам., Бяльк.), ’задняя частка рыбалоўнай снасці з вузкім праходам’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. куль1.

Куль3 ’тоўсты чалавек’ (Мат. Маг.). Гл. куль2.

Куль4 ’пра падзыванне пеўнем курэй’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

параўна́нне н

1. Verglich m -(e)s, -e;

у параўна́нні з кім, чым im Verglich zu (D), verglchen mit (D);

дзеля́ параўна́ння zu Verglichszwecken;

2. грам:

ступе́ні параўна́ння Stigerungsstufen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

imię

imi|ę

н.

1. імя;

jak ci na ~ę — як цябе завуць (клічуць);

wymienić kogo z ~enia — назваць каго па імені (імю);

2. імя; назва;

szkoła ~enia Tadeusza Kościuszki — школа імя Тадэвуша Касцюшкі;

3. грам. імя;

~ę własne грам. імя ўласнае;

~ę pospolite грам. агульнае імя;

nazywać rzeczy po ~eniu перан. называць рэчы ўласнымі імёнамі;

w ~ę czego — у імя чаго; дзеля чаго;

w czyim ~eniu — ад імя каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бе́глы в разн. знач. бе́глый;

~лае чыта́нне — бе́глое чте́ние;

б. по́зірк — бе́глый взгляд;

б. агля́д — бе́глый обзо́р;

б. аго́ньвоен. бе́глый ого́нь;

~лая гало́снаяграм. бе́глая гла́сная;

б. селяні́нист. бе́глый крестья́нин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)