Кроп 1 ’аднагадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з вострым прыемным пахам, Anethum L.’ (ТСБМ, Сцяшк., Кіс., Сержп. Грам., Жыв. сл., ТС, Сл. паўн.-зах., Касп.). Укр. кріп, рус. укроп ’тс’. Паралелі з іншых славянскіх моў узыходзяць да формы *koprъ ст.-слав. копръ. балг. копър, серб.-харв. ко̏пар, славен. kóper, польск. koper, чэш. kopr, славац. kôpor, н.-луж. kopr. Існуе думка аб тым, што koprъ < kropъ якое азначала ’кіпень, вар’, ад крапіць (гл. кроп 2) (Слаўскі, 2, 455).

Кроп 2 ’вар’ (ТС). Гл. крапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сітцо́ ‘сузор’е Плеяды’ (ТСБМ, Шат., Сцяшк.; паст., лях., шальч., узд., Сл. ПЗБ), сі́тцы ‘тс’ (Касп.), сітцо́ ‘сузор’е Дзевы’ (Жд. 3), сі́тко ‘тс’ (Сержп. Грам.), сі́цечка ‘тс’ (гродз., Нар. лекс.) ‘тс’, сі́тка, сі́тко́, сі́точка, сі́тца ‘сузор’е Вялікая Мядзведзіца’ (смарг., паст., віл., шчуч., гродз., Сл. ПЗБ; ЛА, 2). Да сіта (гл.); сузор’і названыя па скапленні невялікіх зорак, параўн. “…гусценька-гусценька звёзды садзяць” (Сл. ПЗБ). Паводле Машынскага (Atlas, 1, 3), назвы з такой матывацыяй вядомыя ў Беларусі, Літве, Латвіі, Эстоніі, Фінляндыі і інш. краінах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ту́лава, ту́лува, ту́лаў ‘цела чалавека або жывёліны без галавы і канечнасцей’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Гарэц., Бяльк., Шат., Касп., Сл. ПЗБ), ту́лавішча (туловище) ‘тс’ (Сержп. Грам.), туло́вішче ‘тс’ (Вруб.), памянш. ту́лаўца ‘тс’ (Нар. Гом.). Адпаведна ту́лава (стараж.-рус. тулово) і ту́лаў (якое, відаць, з польск. tułów ‘тс’) з’яўляюцца субстантывізаванымі формамі прыметніка *tulovъ м. р., *tulovo н. р. (Борысь, 654). Вытворнае ту́лавішча ‘тулава’ (Брасл. сл.; Сл. ПЗБ), хутчэй за ўсё, пад уплывам рус. ту́ловище ‘тс’; адаптаванае туло́вішче ‘тс’ (Вруб.) — праз укр. туло́віще ‘тс’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усто́йлівы

1. stándfest; wíderstandsfähig; wétterfest (пра расліны); stabíl, dáuerhaft;

усто́йлівае надво́р’е beständiges Wétter;

усто́йлівая раўнава́га stabíles Gléichgewicht;

2. (пра погляды і г. д.) fest, stándhaft;

усто́йлівае словазлучэ́нне грам. éine féste Wórtverbindung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

займе́ннік м. грам. Pronómen n -s, - і -mina; Fürwort n -(e)s, -wörter;

асабо́вы займе́ннік Personálpronomen n, persönliches Fürwort;

пыта́льны займе́ннік Interrogatívpronomen n, Frágefürwort n;

указа́льны займе́ннік Demonstratívpronomen n, hínweisendes Fürwort

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зваро́тны Rück-; rǘckgängig; rǘckläufig;

зваро́тны шлях Rückreise f -, -n; Rückweg m -(e)s, -e;

зваро́тны тыф мед. Rückfalltyphus m -;

зваро́тны дзеясло́ў грам. reflexíves Verb [v-];

зваро́тны займе́ннік Reflexívpronomen n -s, - i -nómina

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

określony

określon|y

акрэслены, азначаны;

udać się na ~e miejsce — пайсці на акрэсленае (вызначанае) месца;

przedimek ~y грам. азначальны артыкль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

orzeczenie

н.

1. заключэнне; думка; меркаванне;

orzeczenie lekarskie — медыцынскае заключэнне;

2. юр. пастанова;

orzeczenie sądowe — судовая пастанова;

3. грам. выказнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

względny

względn|y

1. адносны, параўнальны;

2. досыць добры; неблагі;

zaimek ~y грам. адносны займеннік;

liczba ~a мат. цэлы лік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

параўна́нне ср., в разн. знач. сравне́ние;

няўда́лае п. — неуда́чное сравне́ние;

гэ́та не паддае́цца ~нню — э́то не поддаётся сравне́нию;

наро́дная тво́рчасць бага́та ~ннямі — наро́дное тво́рчество бога́то сравне́ниями;

ступе́ні ~ння — грам. сте́пени сравне́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)