Лік і лічба 90. Дзевяноста дзеліцца на пяць.//Колькасць, якая абазначаецца лічбай 90. Дзевяноста капеек. □ Нечакана перад самым ровам танк зрабіў разварот на дзевяноста градусаў.М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэсцьдзеся́т, шасцідзесяці, Т шасцюдзесяццю, ліч.кольк.
Лік і лічба 60. Шэсцьдзесят памножыць на тры.//Колькасць, якая абазначаецца лічбай 60. Шэсцьдзесят гадоў таму назад прыстаў Талаш у прымы да Насці Балыгі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэсцьсо́т, шасцісот, Т шасцюстамі, ліч.кольк.
Лік і лічба 600. Шэсцьсот падзяліць на два.//Колькасць, якая абазначаецца лічбай 600. — На Пагіблых [балотах] толькі нашага калгаса земляў шэсцьсот гектараў пад вадою ляжыць.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chmara
ж. хмара; мноства; процьма; вялікая колькасць;
chmara szarańczy — хмара саранчы;
chmara komarów — хмара камароў;
chmara ludzi — натоўп
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dent1[dent]n. умя́ціна, выбо́іна
♦
make a dent in smth. скараці́ць ко́лькасць чаго́-н. (асабліва грошай);
make a dent in one’s fortuneinfml праманта́чыць бо́льшую ча́стку свайго́ бага́цця
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
надава́цьI
1.разм. (дацьнейкуюколькасць) (in gróßen Méngen) gében*;
надава́цькаму-н.даручэнняў j-m viele Áufträge ertéilen [gében*];
2.разм. (пабіць) schlagen*vt, prügeln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Stärke
I
f -, -n
1) сі́ла, моц
2) таўшчыня́
3) ко́лькасць
4) канцэнтра́цыя (раствору)
II
f -, -n крухма́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
серві́з
(фр. service, ад servir = накрываць на стол)
поўны набор сталовай ці чайнай пасуды з агульным мастацкім афармленнем на пэўную колькасць асоб.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Лічэ́бнік ’часціна мовы, якая абазначае колькасць або парадак прадметаў пры лічэнні’. Запазычана з польск.liczebnik, якое з прыметніка liczebny < ст.-польск.liczebne ’лічэбнік’ — калька з лац.numerale nomen ’тс’ (Слаўскі, 4, 242). Памылкова Крукоўскі (Уплыў, 116), які мяркуе, што лексема з’яўляецца калькай з бел. коранем і рус. суфіксам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Магу́ліна, магу́лінка, магулі́нка ’што-небудзь малаважнае’, ’невялікая дэталь у кроснах’, ’кавалачак, невялікая колькасць’ (лях., шчуч., карэліц., З нар. сл., Жыв. сл., Сл. ПЗБ; стаўбц., Бел. фраз.). Да магу́ла > магу́ля (гл.). Пад уплывам народнай этымалогіі асацыяцыя з мак, макавінка ’макавае зярнятка’, параўн. стаўбц. ні магулі́нкі ў роце не было.