абядне́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. абяднець.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абядніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязле́сенне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абязлесіць.

2. Стан паводле знач. дзеясл. абязлесець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безнагля́днасць, ‑і, ж.

Стан безнагляднага; адсутнасць нагляду за кім‑, чым‑н. Барацьба з дзіцячай безнагляднасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяшэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змяшаць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змяшацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́нутасць, ‑і, ж.

Стан закінутага. Журботныя думкі навявалі гэтыя могілкі сваёю закінутасцю і адзіноцтвам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зацвітаць — зацвісці; пачатак цвіцення. Зацвітанне садоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў пачатку свайго развіцця. Зачаткавы орган. // Першапачатковы, пачатковы. Зачаткавы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лежка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Спец. Стан паводле дзеясл. вылежвацца — вылежацца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскватарава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскватараваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раскватаравацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расслае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расслаіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расслаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)