south

[saʊӨ]

1.

n.

по́ўдзень по́ўдня m.

2.

adj.

паўдзённы, паўднёвы

a south wind — паўдзённы ве́цер

the south window — акно́, яко́е выхо́дзіць на по́ўдзень

3.

adv.

на по́ўдзень

The journey south took two days — Падаро́жжа на по́ўдзень заняло́ два дні

- South

- south of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дзьму́ць

1. (пра вецер) blsen* vi; when vi;

тут дзьме hier zieht es, hier ist es zgig;

2. (шкло) blsen* vt;

ён сабе́ і ў вус не дзьме разм er lässt sich (D) darüber kine gruen Hare wchsen; er zuckt nicht mit der Wmper

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бал м

1. (адзінка шкалы) Grad m -(e)s, -е;

ве́цер у 5 балаў Wndstärke 5;

2. (адзнака) Zensr f -, -en; Nte f -, -n;

прахадны́ бал (пры паступленні ў ВНУ) Mndestpunktzahl f -, -en;

3. спарт Punkt m -(e)s, -е;

агу́льная ко́лькасць балаў Gesmtpunktzahl f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

windy [ˈwɪndi] adj.

1. ве́траны (дзень, надвор’е і да т.п.);

a windy plain раўні́на, яку́ю прадзіма́е ве́цер

2. infml, dated баязлі́вы; напу́жаны;

She is a bit windy about staying alone in the house. Яна крыху пабойваецца заставацца адна дома.

Windy City AmE «Го́рад вятро́ў» (Чыкага);

keep on the windy side of the law трыма́цца дале́й ад палі́цыі, улады і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bitter [ˈbɪtə] adj.

1. го́ркі;

a bitter taste го́ркі смак

2. го́ркі, паку́тлівы;

the bitter truth го́ркая пра́ўда;

bitter tears го́ркія слёзы;

a bitter lesson жо́рсткі ўро́к;

a bitter disappointment мо́цнае расчарава́нне

3. мо́цны, рэ́зкі; які́ праймае наскро́зь;

bitter cold страшэ́нны хо́лад;

a bitter wind рэ́зкі/мо́цны ве́цер

a bitter pill (to swallow) (праглыну́ць) го́ркую пілю́лю;

bitter as wormwood го́ркі як палы́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sing [sɪŋ] v. (sang, sung)

1. (for, to) спява́ць;

sing to a guitar спява́ць пад гіта́ру;

sing smb. to sleep люля́ць, закалы́хваць каго́-н.

2. гудзе́ць (пра вецер); звіне́ць (у вушах); свіста́ць (пра кулю)

3. праслаўля́ць;

sing smb.’s/smth.’s praises хвалі́ць, усхваля́ць каго́-н./што-н.

sing a different tune змяні́ць тон

sing up [ˌsɪŋˈʌp] phr. v. BrE спява́ць мацне́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

splash2 [splæʃ] v.

1. пы́рскаць; пы́рскацца; распы́рскваць; распы́рсквацца; расплёскваць; расплёсквацца;

splash water on/over the floor расплёскваць ваду́ па падло́зе

2. плёскаць; плёскацца; плю́хацца; бу́хнуцца (у ваду)

3. усыпа́ць, усе́йваць;

fields splashed with poppies усе́яныя ма́камі палі́

4. infml тра́ціць, транжы́рыць;

splash money about пуска́ць гро́шы на ве́цер

splash down [ˌsplæʃˈdaʊn] phr. v. прывадні́цца (пра самалёт)

splash out [ˌsplæʃˈaʊt] phr. v. infml гуля́ць, п’я́нстваваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stir2 [stɜ:] v.

1. варушы́ць; варушы́цца;

The wind stirred the leaves. Вецер варушыў лісце;

Don’t stir! Не варушыся!

2. мяша́ць, разме́шваць;

stir one’s tea паме́шваць гарба́ту

3. узруша́ць, узру́шваць, хвалява́ць;

stir the blood хвалява́ць кроў; выкліка́ць энтузія́зм;

stir smb.’s wrаth выкліка́ць чый-н. гнеў

stir up [ˌstɜ:rˈʌp] phr. v. раздзьму́ць (сварку), узбужда́ць (зацікаўленасць);

He needs stirring up. Яго трэба разварушыць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брадзі́ць 1, браджу, бродзіш, бродзіць; незак.

1. Павольна, не прытрымліваючыся дарогі і пэўнага кірунку, хадзіць; блукаць. Міхалка брадзіў за Скуратовічавымі каровамі па пакошы і пожні ніў. Чорны. Ходзіць ён [казёл] па ельніку, Бродзіць па бярэзніку. Якімовіч. // Перамяшчаючыся, наведваць розныя месцы, пранікаць куды‑н. Бродзіць вецер шумлівы, стоногі, Белых зайцаў па моры пасе. Бядуля.

2. Рабіць, пракладваць брод (у 2 знач.).

брадзі́ць 2, бродзіць; незак.

Знаходзіцца ў стане браджэння (у 1 знач.). Сок вінаградны недзе ў бочках бродзіць. Рудкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́пска,

1. Прысл. да кепскі.

2. безас. у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, дрэннае самаадчуванне. Холадна. Вецер па полі гуляе, Вые, як звер, Снег узрывае, нуду наганяе, — Кепска цяпер! Багдановіч. // Пра нястачу, недахоп чаго‑н. — Як вы з дры[ва]мі, дзядзька Малах? — Малах ажыўляецца: — Кепска, браточак мой даражэнькі! Лічаныя паленцы ўжо асталіся. Зарэцкі.

3. безас. у знач. вык., каму. Пра цяжкі душэўны або фізічны стан. Дзяўчынаньцы кепска стала — стала плакаць ды ўздыхаць. З нар.

•••

Кепска кончыць гл. кончыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)