при́городный пры́гарадны;

при́городная ме́стность пры́гарадная мясцо́васць;

при́городный по́езд пры́гарадны цягні́к;

при́городная желе́зная доро́га пры́гарадная чыгу́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schnéllbahn

f -, -en разм. электры́чка

städtische ~ [S-Bahn] — гарадска́я пазаву́лічная чыгу́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трамва́й, ‑я, м.

1. Гарадская наземная электрычная чыгунка.

2. Поезд гэтай чыгункі з аднаго або некалькіх вагонаў (з якіх адзін маторны).

•••

Рачны трамвай — невялікі пасажырскі параход або катэр, які курсіруе па рацэ ў межах горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szerokotorowy

szerokotorow|y

шырокакалейны;

kolej ~a — шырокакалейная чыгунка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Метрапалітэн ’гарадская падземная электрычная чыгунка’ (ТСБМ). З рус. метрополитен ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якое з франц. métropolitain ’які існуе (ёсць) у сталіцы’ (Фасмер, 2, 611) < лац. metropolitanus < лац.-грэч. mētropolis ’сталіца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bérgbahn

f -, -en

1) го́рная чыгу́нка

2) фунікулёр, кана́тная даро́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stádtbahn

f -, -en (скар. S-Bahn) гарадска́я (пазаву́лічная) чыгу́нка, электры́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éisenbahn

f -, -en чыгу́нка

auf [mit] der ~ fáhren* — е́здзіць па чыгу́нцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жале́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Разм. уст. Чыгунка (пераважна ў мове партызан у гады Вялікай Айчыннай вайны 1941–1945 гг.). Бацька, знатны мінёр Васіль Яркін, загінуў на «жалезцы». Брыль. Трэба было зацемна перайсці жалевку, а там патруль. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пасажы́р ’той, хто едзе на поездзе, параходзе, аўтобусе, ляціць на самалёце’ (ТСБМ). З франц. passager ’тс’ праз польск. (pasażer) ці рус. (пассажи́р) мову. Сюды ж пасажы́рка ’пасажырскі аўтобус’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) — суфікс як у чыгунка, конка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)