Павярхоўнае асвятленне чаго‑н.; схематычнасць, неканкрэтнасць. Я рад, што заціхнуў агульшчыны гром: Час наш канкрэтны і хуткі.Панчанка.Асабліва лёгка тут [у публіцыстычных вершах] збіцца на агульшчыну і рыторыку.Бугаёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Тое, што і дагнаць. На пляцы Аляксея здагнаў хуткі газік.Мележ.Конь вырвецца — здагоніш і зловіш, а слова вырвецца — не зловіш.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бе́глы, -ая, -ае.
1. Які ўратаваўся ўцёкамі (гіст.).
Б. селянін.
Прытуліць беглага (наз.).
2. Не вельмі ўважлівы, павярхоўны.
Б. позірк.
3.Хуткі, дастаткова свабодны.
Беглае чытанне.
○
Беглыя галосныя — галосныя гукі «о» і «е», якія чаргуюцца з нулём гуку пры форма- і словаўтварэнні.
|| наз.бе́гласць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Жыг ’імгненне’, ’хуткі скачок, хуткі ўкус’, ’нечаканы ўдар’ (Нас.), ’хуткае запальванне’ (Бяльк.). Рус.дыял.смал.жиг ’раптоўны рух; укус’, славац.žih ’агонь, запал’, славен.žig ’агонь, пажар’, ’наганяй’, серб.-харв.жи̑г ’кляймо, пячаць’, уст. ’металічны прут для падпальвання марціры’, балг.дыял., макед.жиг ’кляймо’, ’жыгала’, ’туга, сум’. Параўн. жыга ’хуткі чалавек’, жэг ’імгненна, хутка’ і іх іншаслав. адпаведнікі. Ад слова жыгаць ’бліскаць’ = ’хутка гарэць’, ’хутка свяціць’, адкуль бярэцца сема ’хутка’ (параўн. ням.blitzen ’бліскаць’, Blitz ’маланка’, Blitzbote ’хуткі кур’ер’, параўнанне ў розных мовах, як маланка ’хуткі’), шляхам усячэння афіксальнай часткі дзеяслова і ўтварэння бязафікснага назоўніка. Лат.žigls ’хуткі’, якое ўзводзяць да літ.žygis ’аднаразовы ход, паход, раз’ (Мюленбах-Эндзелін, 4, 809; Фрэнкель, 1308), магло зазнаць (але не абавязкова) уплыў бел.жыг.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
quick-tempered
[,kwɪkˈtempərd]
adj.
запа́льчывы, гара́чы; ху́ткі на злосьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ру́чы ’дарослы, працаздольны, які можа на сябе зарабіць’, ’моцны, спрытны чалавек’ (бялын., Янк. Мат.), укр.ру́чий ’спрытны, лоўкі’, польск.rączy ’хуткі, жвавы; пільны’, чэш.ručí ’хуткі’, славац.rúči ’здольны, спрытны’, славен.róčen ’хуткі, спрытны’. Прасл.*rǫčьjь, роднаснае ст.-інд.r̻jyati, r̻ñjati ’напружвацца, спяшацца’, грэч.αργός ’хуткі (пра сабаку)’. Адносяць да *rǫka (Праабражэнскі, 2, 228; Махэк₂, 522), або пастулюецца народнаэтымалагічная сувязь з назоўнікам (Бязлай, 3, 189). Параўн. рука́ты (гл.); Брукнер (455), Шустар-Шэўц (2, 1249) звязваюць з *ručьjь, гл. ручай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rapid[ˈræpɪd]adj.ху́ткі, шпа́ркі;
The patient made a rapid recovery. Пацыент хутка папраўляўся;
a rapid thinker ке́млівы чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
fast3[fɑ:st]adj.
1.ху́ткі, шпа́ркі;
a fast trainху́ткі цягні́к;
2. : be fast спяша́цца (пра гадзіннік);
My watch is ten minutes fast. Мой гадзіннік спяшаецца на 10 хвілін.
3. трыва́лы, мо́цны;
fast colours/dyes трыва́лыя фа́рбы;
hard and fast rules цвёрдыя пра́вілы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
хуткакры́лы, ‑ая, ‑ае.
Хуткі ў палёце. Над галовамі са свістам праносяцца хуткакрылыя чыркі, кулікі, пралятаюць невялічкія чародкі шпакоў, лунаюць снежна-белыя чайкі.Ігнаценка.Уся мая пашана і табе, слаўны хуткакрылы Пегас!Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rapid
[ˈræpɪd]1.
adj.
1) шпа́ркі, ху́ткі, бы́стры
a rapid growth — ху́ткі рост
2) стро́мы, круты́
2.
n., rapids, pl.
паро́гі ракі́, стро́ма ракі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)