rachis [ˈreɪkɪs] n. (pl.rachides)

1. anat. пазвано́чнік, хрыбе́т

2. bot. асцю́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Спі́на ‘задняя (у жывёл — верхняя) частка тулава’ (ТСБМ, ТС; лід., карэліц., мін., Сл. ПЗБ; браг., Шатал.), спі́на ‘хрыбет’ (Пятк. 2), ‘вільчык’ (Сл. ПЗБ); таксама спіна́, спэна́ ‘спіна’, ‘прадаўгаватая горка’ (ТС). Укр. спи́на, рус. спина́ ‘спіна’. Лічыцца запазычаннем праз ст.-польск. spina ‘хрыбет’ (параўн. націск) з лац. spīna ‘спінны хрыбет, пазваночнік’; гл. Міклашыч, 318; Брукнер, 509. Фасмер (3, 735) прапаноўвае яшчэ бачыць роднасць з лат. spina ‘прут’, лац. spīna ‘цёран; шып, хрыбет’, ст.-в.-ням. spinula ‘шпілька’, тахар. A spin‑ ‘крук, колышак’, с.-н.-ням. spîle ‘ражон’. Гл. яшчэ ЕСУМ, 5, 371; Трубачоў, Проспект, 81.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hogback

[ˈhɔgbæk]

n.

стро́мкі хрыбе́т узго́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gebígsrücken

m -s, - го́рны хрыбе́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Бава́рскі лес м Báyrischer Wald m -(e)s (горны хрыбет)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спинно́й спінны́;

спинно́й хребе́т спінны́ хрыбе́т;

спинно́й мозг спінны́ мозг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vertebral column

сьпі́нны хрыбе́т, хрыбе́тнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

backbone

[ˈbækboʊn]

n.

1) сьпі́нны хрыбе́т

2) Figur. хрыбе́т -та́ m. (цьвёрдасьць хара́ктару), адва́га, рашу́часьць f

3) гало́ўная апо́ра; асно́ва, су́тнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spinal column

хрыбе́тнік -а m., хрыбе́т-та́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bérggrat

m -(e)s, -e го́рны хрыбе́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)