аста́тні

1. остально́й;

а. тава́р яшчэ́ не паступі́ў — остально́й това́р ещё не поступи́л;

2. разг. после́дний, оста́тний;

~няя бу́лка хле́ба — после́дняя буха́нка хле́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бато́нніца, ‑ы, ж.

Пластмасавая скрынка для захоўвання батона, хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясхле́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго.

Разм. Пазбавіць хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кус, ‑а, м.

Разм. Кусок, звычайна вялікі. Кус хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счарсцве́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан счарсцвелага. Счарсцвеласць хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brtlos

a

1) без хле́ба; бясхле́бны

2) беспрацо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dahnvegetieren

vi гібе́ць; перабіва́цца з хле́ба на мякі́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Knäckebrot

n -(e)s, -e хру́мсткія лу́стачкі хле́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Krümchen

n -s, - кро́шка (хлеба)

ein ~ — кры́ху, трохі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

буха́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Адна штука печанага хлеба; булка, бохан. Хлопец, відаць, ішоў з магазіна, — у руках ён трымаў загорнутую ў газету буханку хлеба. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)