саладжавы прыметнік

  1. Саладкаваты.

    • С. хлеб.
  2. пераноснае значэнне: Празмерна ветлівы, да прыкрасці ліслівы.

    • Саладжавая ўхмылка.
    • С. чалавек.

|| назоўнік: саладжавасць.

  • У яго паводзінах адчувалася с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

опа́ра ро́шчына, -ны ж.;

поста́вить опа́ра расчыні́ць (хлеб, бліны́, це́ста);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зайцаў, ‑ава.

Разм.

1. Які належыць зайцу. Зайцаў след.

2. Тое, што і заячы (у 3 знач.).

•••

Зайцаў хлеб гл. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Размяць, раздрабніць зубамі.

    • Р. хлеб.
  2. пераноснае значэнне: Вельмі падрабязна растлумачыць, расказаць (размоўнае).

    • Р. і ў рот палажыць.

|| незакончанае трыванне: разжоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

úngesäuert

a незаква́шаны, прэ́сны (хлеб)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

недапячы́ сов.

1. недопе́чь;

н. хлеб — недопе́чь хлеб;

2. недожа́рить;

н. ры́бу — недожа́рить ры́бу;

3. (изготовить меньше положенного — о хлебе) недопе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пакро́іць сов.

1. (всё, многое) перекрои́ть, покрои́ть; (хлеб и т.п.) поре́зать, наре́зать;

2. (нек-рое время) покрои́ть; (хлеб и т.п.) поре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падахвоціцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Добраахвотна ўзяцца за якую-н. справу, прапанаваць зрабіць што-н.

  • П. збегаць па хлеб.
  • П. дапамагчы бацьку.

|| незакончанае трыванне: падахвочвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

перапячыся дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Папячыся больш, чым трэба і страціць сваю якасць.

    • Хлеб перапёкся.
  2. пераноснае значэнне: Прабыць вельмі доўга на сонцы (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: перапякацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фармавы прыметнік

  1. гл. форма.

  2. Прыгодны для адліўкі вырабаў у форме (у 5 знач.; спецыяльны тэрмін).

    • Фармавая сумесь.
  3. Зроблены ў форме (у 5 знач.).

    • Ф. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)