эпіле́псія, ‑і, ж.

Хранічная нервовая хвароба, якая характарызуецца сутаргавымі прыступамі і стратай прытомнасці; падучая хвароба. [Блізнюк:] — Я ведаю чалавека, які лечыць эпілепсію, падучую хваробу. Дамашэвіч.

[Грэч. epilēpsía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́звавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да язвы (у 1 знач.), звязаны з яе ўтварэннем. Язвавая паверхня скуры. Язвавы працэс.

•••

Язвавая хвароба гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кесо́нны в разн. знач. кессо́нный;

○ ~нная хваро́ба — кессо́нная боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ішэмі́я, -і, ж. (спец.).

Мясцовае абяскроўліванне тканкі ў выніку звужэння прасвету артэрыі, якая яе жывіць.

|| прым. ішэмі́чны, -ая, -ае.

Ішэмічная хвароба сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

матылі́ца, -ы, ж.

1. мн. -ы, -лі́ц. Тое, што і матылёк.

2. Хвароба хатняй жывёлы, часцей авечак, коз, выкліканая лічынкамі стужачных глістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абяссі́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрабіць бяссільным.

Хвароба яго абяссіліла.

|| незак. абяссі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абяссі́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўтары́цца, -тару́ся, -то́рышся, -то́рыцца; зак.

Адбыцца, ажыццявіцца яшчэ раз.

Памылкі паўтарыліся.

Хвароба паўтарылася.

|| незак. паўтара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. паўтарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

night blindness [ˌnaɪtˈblaɪndnəs] n. med. куры́ная слепата́, ніктало́пія (хвароба вачэй)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insanity [ɪnˈsænəti] n.

1. псіхі́чная хваро́ба

2. infml вар’я́цтва; шале́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зада́ўніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Зацягнуцца, застарэць. Хвароба задаўнілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)