рабу́ха

‘хвароба тытуню’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рабу́ха
Р. рабу́хі
Д. рабу́се
В. рабу́ху
Т. рабу́хай
рабу́хаю
М. рабу́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)