прамаліне́йнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць прамалінейнага (у 1 знач.); прамізна. Прамалінейнасць вуліц.

2. Уласцівасць прамалінейнага (у 2 знач.). Прамалінейнасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астаты́зм

(ад гр. astatos = няўстойлівы)

уласцівасць сістэмы аўтаматычнага кіравання даводзіць памылку рэгулявання да нуля пры пастаянным знешнім уздзеянні на дадзеную сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

безавары́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безаварыйнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безадно́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безадноснага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безапеляцы́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безапеляцыйнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безгаспада́рчасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безгаспадарчага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бездагля́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бездагляднага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безува́жлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безуважлівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескаляро́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць бескаляровага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспаваро́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць беспаваротнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)