фіналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Удзельнік фіналу (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штунды́ст, ‑а, М ‑спе, м.

Паслядоўнік штундызму; член, удзельнік штунды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмана́ўт, -а, М -на́ўце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, удзельнік палёту ў космас.

|| ж. касмана́ўтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. касмана́ўцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

якабі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Рэвалюцыянер-дэмакрат, удзельнік Вялікай французскай рэвалюцыі ў 18 ст.

2. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец (уст.).

|| прым. якабі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыфашы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Праціўнік фашызму, удзельнік барацьбы з фашызмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хунху́з, ‑а, м.

Удзельнік шайкі бандытаў, грабежнікаў (у феадальна-буржуазным Кітаі).

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апалчэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які ўступіў у апалчэнне, удзельнік, баец апалчэння.

|| ж. апалчэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. апалчэ́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

konkursista

м. удзельнік конкурсу; канкурсант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паля́рнік, ‑а, м.

Даследчык палярных краін, удзельнік палярных экспедыцый, зімоўшчык палярнай станцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўфіналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Удзельнік спартыўнага спаборніцтва, які выйшаў у паўфінал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)