dostać się

зак.

1. дастацца, папасці;

~ło mu się za to — папала (дасталося) яму за гэта;

2. трапіць;

~ć się do niewoli — трапіць у палон (у няволю);

~ć się na języki — трапіць на язык;

~ć się na studia — паступіць ва ўніверсітэт;

~ć się do więzienia — трапіць у турму (у вязніцу, у астрог);

~ć się do środka — трапіць усярэдзіну (унутр);

~ć się pod koła samochodu — трапіць пад машыну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

herinfallen

* vi (s)

1) звалі́цца (куды-н.)

2) тра́піць у няёмкае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пацэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Трапіць у цэль. Алесь пацэліў дзвюма кулямі з трох — відаць было, як паляцелі каменныя пырскі. Караткевіч. // Патрапіць зрабіць. Доўга не мог пацэліць [Мароз], каб зашпіліць аплік каўняра. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тра́фіць ‘папасці, пацэліць’: цѣливъ въ ворону, а трафивъ в корову (Нас.), ‘патрапіць, знайсці’ (Сл. ПЗБ), ‘здагадацца, скеміць’ (Сцяшк. Сл., Шпіл.), ‘дайсці’: трафив да адной гари (Кітаб Луцкевіча), ‘прылажвацца, дагаджаць’ (Мал.; капыл., Жыв. сл.), тра́фіцца ‘здарыцца’ (Нас., Ляц.), сюды ж патра́фіцьтрапіць; адгадаць’ (Шпіл.), траф ‘меткі ўдар’ (Нас.), ст.-бел. трафити, трапити, трахвити ‘пацэліць, натрапіць, змагчы, здарыцца’ (ГСБМ), трафитися ‘здарыцца, адбыцца’ (Ст.-бел. лексікон). Са ст.-польск. trafić, trapić < с.-в.-ням. trëffen ‘трапляць’, ‘сустрэць, наткнуцца на каго-небудзь’, ‘дасягаць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 189; Борысь, 639; Вінцэнц; ЕСУМ, 5, 622). Гл. трапіць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трапу́нак, трапу́нок ‘выпадак’ (Касп., Сл. Брэс.; драг., З нар. сл.), трапу́нкі ‘ліха’ (Сцяшк. Сл.), ст.-бел. трафунокъ ‘выпадак’ запазычана са ст.-польск. trafunek, trefunek ‘тс’, якое з trafić > бел. трапіць1 (гл.). Гл. таксама трафу́нак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пра́ма.

1. прысл. Па прамой лініі, у прамым напрамку.

Прайсці п.

2. прысл. Зараз жа, непасрэдна, адразу.

Пачаць гаварыць п. з парога.

Трапіць п. ў цэль.

3. прысл. Адкрыта, шчыра.

Адказаць п.

4. часц. У спалучэнні з прыназоўнікам надае ім большую дакладнасць і канкрэтнасць; проста.

Сустрэцца з кім-н. п. ў дзвярах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няёмкі в разн. знач. неудо́бный, нело́вкий;

~кая по́за — неудо́бная (нело́вкая) по́за;

тра́піць у ~кае стано́вішча — попа́сть в неудо́бное (нело́вкое) положе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засы́пацца¹, -ы́плюся, -ы́плешся, -ы́плецца; -ы́пся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра сыпкае: трапіць куды-н. усярэдзіну, за што-н.

Снег засыпаўся за каўнер.

2. Пакрыцца, напоўніцца чым-н. сыпучым.

З. да краёў.

3. чым. Мець чаго-н. у вялікай колькасці (разм.).

Ураджайны год, хлебам можна з.

|| незак. засыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уе́хаць, уе́ду, уе́дзеш, уе́дзе; уе́дзь; зак.

1. Едучы, трапіць, пранікнуць унутр.

У. у лес.

2. Праехаць які-н. шлях (разм.).

За дзень уехалі сто кіламетраў.

3. перан. Увайсці ў што-н. мяккае, сыпучае; асесці, угрузнуць.

Хата ўехала ў зямлю.

|| незак. уязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уе́зд, -у, м.; прым. уязны́, -а́я, -о́е.

Уязная брама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АНХАЦЭ́РКА

(Onchocerca),

род чарвей класа нематод. Выклікаюць акхацэркозы. Пашыраны ўсюды.

Цела нітка- ці воласападобнае, даўж. ў самцоў да 30 см, у самак да 1 м. Палаваспелыя паразітуюць у злучальных тканках, лічынкі (мікраанхацэркі) — у скуры. Для далейшага развіцця лічынкі павінны трапіць у мошак ці макрацоў. Праз 8—18 сутак мікраанхацэркі дасягаюць стадыі інвазійных лічынак. Развіццё паразіта адбываецца 7—8 мес. Жывёлы заражаюцца паблізу месцаў размнажэння.

т. 1, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)