talent [ˈtælənt] n.

1. (for) та́лент;

a man of great talent выклю́чна таленаві́ты чалаве́к;

a person of no talent бе́здар, бязда́рны чалаве́к

2. таленаві́тая асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зубаска́л, ‑а, м.

Разм. неадабр. Пра таго, хто любіць пасмяяцца, пажартаваць або панасміхацца з каго‑, чаго‑н.; перасмешнік. Жартаўнікам і зубаскалам выпала магчымасць паказаць свой талент. Шамякін. [Сцяпан] не які-небудзь зубаскал Дрыба, і гэта Мая павінна зразумець. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́ншыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Падаць, уявіць сабе што‑н. у меншых намерах, чым у рэчаіснасці; не надаць чаму‑н. належнага значэння. Пераменшыць цяжкасці. □ І ніякім росчыркам пяра нельга пераменшыць, а тым больш перакрэсліць талент гэтага чалавека. Філімонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камі́чны

1. коми́ческий;

к. сюжэ́т — коми́ческий сюже́т;

к. та́лент — коми́ческий тала́нт;

2. (смешной) коми́ческий, коми́чный;

к. вы́гляд — коми́ческий (коми́чный) вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закапа́ць сов.

1. (засыпать, завалить) зары́ть, закопа́ть;

2. перен., разг. упря́тать; запря́тать;

◊ з. та́лент у зямлю́ — зары́ть тала́нт в зе́млю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Talént

n -s, -e та́лент, здо́льнасць

ángeborenes ~ — прыро́джанае дарава́нне

úrwüchsiges ~ — самаро́дак (аб таленавітым чалавеку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

precocious [prɪˈkəʊʃəs] adj.

1. які́ рана разві́ўся;

a precocious child не па гада́х развіто́е дзіця́;

precocious talent та́лент, які́ рана разві́ўся

2. заўча́сны;

precocious maturity заўча́сная ста́ласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праяві́цца, ‑явіцца; зак.

1. Стаць прыкметным, выявіцца (аб якіх‑н. якасцях, уласцівасцях). Ужо з дзяцінства ў Марыны праявіліся музычныя здольнасці. Васілевіч. [Тарас:] Вельмі прыемна, што ў Андрэя праявіўся талент артыста. Гурскі.

2. Спец. Стаць бачным пад уздзеяннем праявіцелю (пра адбітак на плёнцы, пласцінцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трынаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Узростам у трынаццаць год. Трынаццацігадовы хлопчык. □ У 1911 годзе адкрыта аб адной толькі К. Буйло, трынаццацігадовай тады паэтэсе, Багдановіч сказаў, што яна «абяцае развіцца ў праўдзіва асабісты талент». Лойка.

2. Працягласцю ў трынаццаць год. Трынаццацігадовы перапынак у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штуко́віна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і штука (у 3 знач.); незвычайная, складаная рэч. [Дымок:] — Талент дойліда, на жаль, цяпер рэдкая штуковіна, хоць мы не скупімся на такія эпітэты. Карпаў. На сцяне віселі тэрмометр, барометр і яшчэ нейкія штуковіны, якіх не ведаў Кастусь. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)