Verbum

засо́вачны, -ая, -ае.

Такі, які можна зачыніць на засаўку.

Засовачныя дзверы.

бязве́рхі, -ая, -ае.

Такі, у якім няма верху, верхавіны.

Бязверхая асіна.

адды́мны, -ая, -ае.

Такі, які можна зняць, адняць, аддзяліць.

Аддымныя дзверцы.

папра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можна паправіць, выправіць.

Гэта памылка папраўная.

нажыўны́, -а́я, -о́е.

Такі, які можна нажыць, набыць.

Вопыт — справа нажыўная.

язджа́лы, -ая, -ае.

Такі, па якім многа ездзілі; біты.

Язджалая дарога.

нязвы́чны, -ая, -ае.

1. Не такі, як усе, як ва ўсіх; асаблівы.

Н. чалавек.

Н. выгляд.

2. Такі, да якога не прывыклі, які з’яўляецца новым для каго-н.

Нязвычныя абставіны.

3. Такі, які не мае прывычкі, навыку ў чым-н.

Кузня для яго была нязвычнай справай.

|| наз. нязвы́чнасць, -і, ж.

непрысту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога цяжка або немагчыма наблізіцца, якім цяжка авалодаць.

Непрыступныя скалы.

Непрыступная крэпасць.

2. Такі, да якога цяжка падступіцца; ганарысты.

Н. начальнік.

|| наз. непрысту́пнасць, -і, ж.