нязвы́чны, -ая, -ае.

1. Не такі, як усе, як ва ўсіх; асаблівы. Н. чалавек. Н. выгляд.

2. Такі, да якога не прывыклі, які з’яўляецца новым для каго-н. Нязвычныя абставіны.

3. Такі, які не мае прывычкі, навыку ў чым-н. Кузня для яго была нязвычнай справай.

|| наз. нязвы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)