Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гонг, ‑а, м.
Металічны ўдарны музычны інструмент у выглядзе дыска з загнутымі краямі. Ударыць у гоні.// Рукавы сігнал, які падаецца ўдарамі ў металічны дыск, рэйку і пад. Гукі гонга. Пачуць гонг.
[Англ. gong з малайск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́ртэр, ‑а, м.
1. Той, хто дае сігнал старту.
2. Прыстасаванне, механізм для запуску аўтамабільных, авіяцыйных і пад. рухавікоў. Неўзабаве .. [Аляксей] залез у кабіну адной машыны, паспрабаваў завесці, Стартэр не дзейнічаў.Новікаў.
[Англ. starter.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Blínkfeuer
n -s, - светлавы́сігна́л (на маяку); міга́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пі — пра падачу машынай гуку (мсцісл., Нар. лекс.), пібіп! — аўтамабіль дае сігнал (полац., Нар. лекс.). Новыя гукапераймальныя словы. На паўднёваславянскай тэрыторыі выклічнік pi, pi‑ звязаны з падзываннем свойскай птушкі, гукаперайманнем птушыных галасоў і ўваходзіць у назвы некаторых птушак (гл. Скок, 2, 659; Бязлай, 3, 38).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ба́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Разм. Правядзенне часу ў гутарках, забавах. Разводзіць [Дзяжа] розныя балясы Гадзіну добрую падрад. І раз у часе гэтых бавак З ўчастка роўнага сігнал: Брыгадны едзе генерал!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раке́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ракеты. Ракетная ўстаноўка. Ракетны пісталет. Ракетны сігнал. Ракетны рухавік. Ракетныя войскі.
2. Які дзейнічае па прынцыпу ракеты (у 2 знач.). Ракетная тэхніка. Ракетныя снарады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабу́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Рмн. ‑дак; ж.
Сігнал, які будзіць, па якому ўстаюць (у воінскіх часцях, лагерах і пад.). Іграць пабудку. □ Насустрач дню між ніў, лугоў Ляціць пабудкі кліч напеўны...Муравейка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасігна́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.
Падаць сігнал. — Каля Дземідовічавай хаты пасігналь! — крыкнуў адзін з трактарыстаў Алёшу.Лобан.Бывае, сядзіць на дарозе верабей, дык Ганна Лявонаўна абавязкова яму пасігналіць: ту-ту-ту-ту!Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёсігна́л, ‑у, м.
1. Тое, што і радыёхвалі. Атрыманыя з космасу радыёсігналы ператвараюцца ў фотаздымкі, на якіх бачны воблакі, што навісаюць над рознымі раёнамі Еўропы, Азіі, Афрыкі.«Маладосць».
2.Сігнал, перададзены па радыё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)