фі́нішэр, ‑а, м.

Спец.

1. Машына для ўшчыльнення і апрацоўкі цэментна-бетоннага пакрыцця дарогі, аэрадрома і пад.

2. Асоба на лётным полі, якая дае сігнал аб заканчэнні палёту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flare​1 [fleə] n.

1. я́ркае няро́ўнае святло́

2. успы́шка агню́

3. светлавы́ сігна́л; сігна́льная раке́та

4. клёш (пра адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Невялікі звон (у 1 знач.), а таксама прыстасаванне для гукавых сігналаў.

Дзвярны з.

Электрычны з.

2. Гук, гукавы сігнал, утвораны такім звонам ці спецыяльным прыстасаваннем.

Прагучаў з.

Тэлефонны з.

Заняткі пачынаюцца па званку.

|| памянш. звано́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1 знач.).

|| прым. званко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вестка, весць, навіна, паведамленне, сігнал

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

блакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да блакіроўкі ( у 2 знач.). Блакіровачная сістэма. Блакіровачны сігнал.

2. Які працуе пры дапамозе блокаў, з выкарыстаннем блокаў (гл. блок ​1). Блакіровачны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак.

1. Падаць (падаваць) сігнал.

С. ракетай.

С. аб набліжэнні цягніка.

2. перан. Папярэдзіць (папярэджваць), паведаміць (паведамляць) пра што-н. непажаданае.

С. аб праліках і недахопах.

|| зак. прасігналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й (да 1 знач.).

|| наз. сігналіза́цыя, -і, ж. (да 1 знач.).

|| прым. сігналізацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́дствие ср. бе́дства, -ва ср., бядо́та, -ты ж., бяда́, -ды́ ж., няшча́сце, -ця ср.;

сигна́л бе́дствия сігна́л няшча́сця;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гонг, ‑а, м.

Металічны ўдарны музычны інструмент у выглядзе дыска з загнутымі краямі. Ударыць у гоні. // Рукавы сігнал, які падаецца ўдарамі ў металічны дыск, рэйку і пад. Гукі гонга. Пачуць гонг.

[Англ. gong з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́ртэр, ‑а, м.

1. Той, хто дае сігнал старту.

2. Прыстасаванне, механізм для запуску аўтамабільных, авіяцыйных і пад. рухавікоў. Неўзабаве .. [Аляксей] залез у кабіну адной машыны, паспрабаваў завесці, Стартэр не дзейнічаў. Новікаў.

[Англ. starter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Blínkfeuer

n -s, - светлавы́ сігна́л (на маяку); міга́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)