падло́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Падводная лодка. Гэта будзе кароткі, ды сумны расказ... Не вярнулася ў гавань падлодка. На вайне такое бывала не раз. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ну́дкі: нудная каша ’несалоджаная каша’ (Вешт.). Відаць, ад пуд ’моташнасць’ (гл.), параўн. укр. нудкий ’сумны; прыкры; моташны’ (< *nud‑ъkъ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

само́тны

1. (які жыве ў адзіноце) éinsam, veréinsamt;

2. (сумны, журботны) tráurig, betrübt, kúmmervoll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міно́рны

(іт. minore, ад лац. minor = меншы)

1) муз. які адносіцца да мінору 1;

2) перан. сумны, журботны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жало́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жалобы. Жалобны марш. Жалобны мітынг..

2. Сумны, тужлівы. Кракталі жабы. Было нешта смутнае і жалобнае ў гэтай простай і аднатоннай іх песні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gloomy [ˈglu:mi] adj.

1. змро́чны; пахму́рны;

Our future seems gloomy. Наша будучае выглядае змрочным.

2. су́мны, пану́ры, марко́тны, тужлі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heavy-hearted

[,heviˈhɑ:rtəd]

adj.

прыгне́чаны; марко́тны, су́мны, у змро́чным цяжкі́м настро́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пасу́мна ’трохі небяспечна, сумніцельна’ (Нас.). Да сумны (гл.). Прэфікс па‑ абазначае невялікую меру якасці (аб гэтым гл. ESSJ SG, 1, 187).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няра́дасны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены радасці, весялосці; сумны, журботны. У грудзях стала млосна ад нярадасных дум. Машара. // Які выклікае, прыносіць смутак, журбу. Ліда прынесла нярадасную вестку: ахову лагера, дзе знаходзіўся Мікола, узмацнілі. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mútlos

a маладу́шны; марко́тны, тужлі́вы, су́мны; збянтэ́жаны, разгу́блены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)