жало́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жалобы. Жалобны марш. Жалобны мітынг..

2. Сумны, тужлівы. Кракталі жабы. Было нешта смутнае і жалобнае ў гэтай простай і аднатоннай іх песні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міно́рны

(іт. minore, ад лац. minor = меншы)

1) муз. які адносіцца да мінору 1;

2) перан. сумны, журботны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

gloomy [ˈglu:mi] adj.

1. змро́чны; пахму́рны;

Our future seems gloomy. Наша будучае выглядае змрочным.

2. су́мны, пану́ры, марко́тны, тужлі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heavy-hearted

[,heviˈhɑ:rtəd]

adj.

прыгне́чаны; марко́тны, су́мны, у змро́чным цяжкі́м настро́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пасу́мна ’трохі небяспечна, сумніцельна’ (Нас.). Да сумны (гл.). Прэфікс па‑ абазначае невялікую меру якасці (аб гэтым гл. ESSJ SG, 1, 187).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няра́дасны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены радасці, весялосці; сумны, журботны. У грудзях стала млосна ад нярадасных дум. Машара. // Які выклікае, прыносіць смутак, журбу. Ліда прынесла нярадасную вестку: ахову лагера, дзе знаходзіўся Мікола, узмацнілі. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wéhmütig

1.

a су́мны

2.

adv су́мна, марко́тна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spleen

[spli:n]

m -s, -e сплін, хандра́, су́мны настро́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mútlos

a маладу́шны; марко́тны, тужлі́вы, су́мны; збянтэ́жаны, разгу́блены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хму́рны

1. (пра надвор’е) trüb(e), bedéckt;

2. перан (пануры, сумны) trüb(e), fínster, düster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)