тэмп,

ступень хуткасці.

т. 16, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кандыда́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба, якая намячаецца да выбрання, назначэння або для прыёму куды-н.

К. у дэпутаты.

2. чаго. Малодшая вучоная ступень, якая прысуджаецца пасля абароны дысертацыі, а таксама асоба, якая мае гэту ступень.

К. філалагічных навук.

|| ж. кандыда́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 1 знач.; разм.).

|| прым. кандыда́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыспе́рснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан дысперснага. Дысперснасць рэчыва. Ступень дысперснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

honorary [ˈɒnərəri] adj.

1. ганаро́вы (пра ступень, званне)

2. пачэ́сны, шано́ўны, паважа́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прысту́пка ж. (у лестницы) ступе́нь, ступе́нька, присту́пка, присту́пок м.; (у трамвая, вагона и т.п.) подно́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

phase [feɪz] n. фа́за; ста́дыя, перы́яд; ступе́нь развіцця́;

a phase of history ступе́нь развіцця́ гісто́рыі;

My son is going through a difficult phase. Мой сын перажывае зараз цяжкі перыяд.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэко́рд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў працы, спорце.

Устанавіць сусветны р.

Пабіць чый-н. р.

Р. трываласці (перан.: вышэйшая ступень трываласці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водазабяспе́чанасць, ‑і, ж.

Ступень забяспечанасці вадой зямлі, пасеваў і пад. Водазабяспечанасць зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ктарства, ‑а, н.

1. Дзейнасць доктара, урача.

2. Вучоная ступень доктара навук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыеадчува́льнасць, ‑і, ж.

Ступень адчувальнасці арганізма (жывёльнага, расліннага) да ўздзеяння іанізуючых выпрамяненняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)