спусто́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. што. Зруйнаваць, нанесці матэрыяльныя страты.

Вайна спустошыла гарады і вёскі.

2. перан., каго-што. Пазбавіць маральных сіл, зрабіць няздольным да актыўнага жыцця.

Амаральныя паводзіны спустошылі жыццё гэтага чалавека.

3. што. Пра глебу: зрабіць неўрадлівай.

Безгаспадарчыя адносіны спустошылі глебу.

|| незак. спусташа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і спусто́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спусташэ́нне, -я, н. і спусто́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hedge2 [hedʒ] v.

1. уві́льваць, ухіля́цца (ад рызыкі, адказнасці, прамога адказу і да т.п.)

2. адгаро́джваць

3. (against) страхава́ць сябе́ (ад праблем, страты і да т.п.)

4. (about/around, with) fml ста́віць/узво́дзіць перашко́ды, заміна́ць

hedge one’s bets памянша́ць ры́зыку стра́ты або́ памы́лкі спо́сабам двайно́га закла́ду

hedge in [ˌhedʒˈɪn] phr. v. акружа́ць (каго-н./што-н. чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пане́сці

1. trgen* vt;

пане́сці стра́ты Schden [Verlste] erliden*;

2. (павеяць, падзьмуць) when vi;

куды́ цябе́ пане́сла? разм. wo bist du denn (weder) hin?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прэсбіяпі́я

(ад гр. presbys = стары + ops, opos = вока)

старэчае аслабленне акамадацыі вока ў выніку страты крышталікам здольнасці змяняць сваю крывізну; старэчая дальназоркасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дра́піна, ‑ы, ж.

Неглыбокая ранка на целе або пашкоджанне на прадмеце ў выглядзе палоскі, зробленае чым‑н. тонкім і вострым. На нагах віднеліся крывавыя драпіны ад калючага іржэўніку. Кавалёў. Так не праходзіць дня без страты новай, Шчыт кулямёта ў драпінах увесь. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

restitution

[,restɪˈtu:ʃən]

n.

1) вярта́ньне наза́д забра́нага

2) пакрыцьцё стра́таў, кампэнса́цыя f. (за стра́ты, пашко́джаньне ці скале́чаньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ві́ня ’белая намаразь, якой пакрываюцца дрэвы зімой, іней’ (Мат. Гродз., Сцяшк. МГ). Фанетычны варыянт літаратурнай формы іней, в‑ прыстаўное, першапачаткова, відаць, было віняй м. р., як і навагр. ві́няй (З нар. сл.). Пасля страты канцавога ‑й слова віня перайшло ў разрад імёнаў ж. р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лазок ’грузіла ў рыбалоўных снасцях’ (Крыв.), лазні ’грузіла сеткі з каменьчыкаў’ (Браім, 42), укр. глазки ’алавяныя грузілы ў невадзе’. Да прасл. glazъ ’камень’. Параўн. польск. głaz ’камень, кавалак скалы’, ст.-чэш. hlazec ’від каменя’. Узнікла ў выніку страты пратэтычнага g‑ (Петлева, Этимология–76, с. 53).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

behben

* vt

1) ліквідава́ць; пераадо́льваць; спыня́ць; выраша́ць

2) юрыд. касава́ць

Schden ~ — спіса́ць стра́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

benchteiligen

vt рабі́ць шко́ду (каму-н.); абдзяля́ць

benchteiligt sein — цярпе́ць стра́ты, быць пакрыўджаным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)