дээтымалагіза́цыя

(ад дэ- + этымалогія)

страта словам першапачатковых этымалагічных сувязей, страта ў свядомасці носьбітаў мовы сэнсавай сувязі дадзенага слова з утваральнай асновай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бяспа́мяцтва, ‑а, н.

1. Страта свядомасці; непрытомнасць. Пад вечар у .. [Зынгі] з’явілася гарачка. Ноччу ён упаў у бяспамяцтва. Чорны.

2. Тое, што і бяспамятнасць. [Сабастыяну] хочацца трошкі пакпіць з жонкі, з яе гэтага бяспамяцтва. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slippage

[ˈslɪpɪdʒ]

n.

1) адстава́ньне m.

2) стра́та эфэкты́ўнасьці (у мато́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

irrecoverable

[,ɪrɪˈkʌvərəbəl]

adj.

1) беззваро́тны, згу́блены; незваро́тны

2) непапра́ўны (го́ра, стра́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

амаўро́з

(гр. amauros = цёмны, сляпы)

страта зроку, слепата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

расстро́йства, -а, н.

1. гл. расстроіць.

2. Поўны беспарадак, замяшанне з прычыны парушэння строю (у 1 знач.).

Калона прыйшла ў р.

3. Заняпалы стан, беспарадак з прычыны ўрону, дэзарганізацыі, беспарадку.

Р. ў сям’і.

Р. ў гаспадарчых справах.

4. Захворванне, выкліканае парушэннем дзейнасці якіх-н. органаў.

Р. нерваў.

5. Дрэнны настрой, страта душэўнай раўнавагі.

Не жыццё, а адно р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gedächtnisschwund

m -(e)s стра́та [aслабле́нне] па́мяці, права́л па́мяці, амнезі́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уро́н, ‑у, м.

Страта, шкода. У гады першай сусветнай вайны, а затым замежнай інтэрвенцыі і грамадзянскай вайны прамысловасці Беларусі быў нанесен значны ўрон. «Весці». [Аляксей:] — Для нашай гаспадаркі.. [пазыка суседзям] урону не зробіць, а людзям падтрымка вялікая. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bereavement

[bɪˈri:vmənt]

n.

1) асіраце́ласьць f.

2) цяжка́я стра́та

3) жало́ба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wastage

[ˈweɪstɪdʒ]

n.

1) знос -у m.; марнава́ньне n.

2) стра́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)