негаманкі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Негаваркі, маўклівы. Негаманкі, спакойны Чапылоў іншы раз падыдзе да Кастуся, агледзіць яго работу. Прокша. // Які не робіць шуму; ціхі. Налева ад грудка — у засені старых негаманкіх хвой — могілкі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апе́нька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Познаасенні жаўтаватага колеру ядомы грыб, які расце каля пнёў або карэнняў дрэў. Вакол старых.. пнёў выцягвалі адна перад другой угору доўгія шыі апенькі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

roundup

[ˈraʊndʌp]

n.

1) згон у ста́так, абла́ва f

2) зьезд -у m., сустрэ́ча f. (напр. стары́х сябро́ў)

3) агля́д (наві́наў і інш)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рабаўні́цтва, ‑а, н.

Тое, што і рабаванне; грабежніцтва. Легіянеры часта рабілі налёты на сялянскія хаты, дзе займаліся рабаўніцтвам і катаваннем старых і малых. Бядуля. [Салавей:] — Забіраеце наш хлеб, вывозіце кароў. Гэта — рабаўніцтва, пан камендант. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aged

[ˈeɪdʒɪd]

1.

adj.

1) стары́

the aged woman — стара́я жанчы́на

2) старэ́чы

3) [ˈeɪdʒd] вы́сьпелы, уляжа́лы

aged cheese — вы́сьпелы сыр

4) у ве́ку

aged 50 — у ве́ку пяцьдзяся́т гадо́ў

2. [ˈeɪdʒɪd]

n. the aged

старэ́йшыя лю́дзі, стары́я pl.

a home for the aged — дом для стары́х

care for the aged — дагля́д стары́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

я́мнае Месца, дзе многа ям, выгараў на балоце, старых кар'ераў (Слаўг.). Тое ж я́мнуцце, я́мачча, я́мкіння (Слаўг.).

в. Я́мнае Бых.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ЛАПІ́ЛІ

(ад лац. lapillus каменьчык),

дробныя кавалачкі порыстай вулканічнай лавы. Форма круглаватая або вуглаватая. Памеры ад 2 да 50 мм. Выкідваюцца пры вывяржэнні вулкана і зацвердзяваюць у паветры. Складаюцца з свежых, радзей са старых лаў, не характэрных для вулкана парод, або крышталёў.

т. 9, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сме́тнік м., сме́тніца ж. Schttabladeplatz m -es, -plätze; Müllabladeplatz m; Müllhaufen m -s, - (куча); Müllgrube f -, -n (яма); Gerümpelplatz m (для старых рэчаў);

вы́кінуць на сме́тнік auf den Müllhaufen wrfen* [bladen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schma

n -s, -s i -ta

1) схе́ма

2) перан. пагардл. шабло́н, трафарэ́т

lles geht nach ~ F — усё ідзе́о́біцца] па стары́х звы́чаях [па-старо́му]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мало́йчык, ‑а, м.

1. Уст. і нар.-паэт. Малады чалавек, хлопец; маладзец (у 1 знач.).

2. Пагард. Чалавек амаральных паводзін, які заслугоўвае асуджэння. Уварваўшыся ў вёску, эсэсаўскія малойчыкі без разбору забівалі старых, жанчын, дзяцей. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)