Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
служа́ка, ‑і, м.
Разм. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага). Карпенка на ўсё жыццё запомніў тыя мудрыя словы старога служакі.Быкаў.Гарнізон у .. [оберлейтэнанта] быў невялікі, але надзейны: старыя служакі, яшчэ ў Бельгіі былі пад яго камандаваннем.Шамякін.//Пагард. Той, хто выслужваецца перад кім‑н.; паслугач. Думай думкі, што чыніці У бядзе паганай, Калі панскія служакі Прывядуць да пана!Купала.Хіба Панасюк служака ці падхалім?Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
scrupulous[ˈskru:pjələs]adj.
1. (about) скрупулёзны; дакла́дны да дро́бязей; стара́нны, пі́льны;
with scrupulous care з педанты́чнай дакла́днасцю
2. (in) сумле́нны, прысто́йны;
scrupulous honesty бездако́рная сумле́ннасць;
He is not too scrupulous. Ён не вызначаецца асобай прыстойнасцю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pilny
piln|y
1.старанны; руплівы; працавіты;
2. спешны, тэрміновы; пільны;
~a sprawa — пільная (спешная; тэрміновая) справа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
éifrig
1.
aстара́нны, заўзя́ты, руплі́вы
2.
adv заўзя́та, руплі́ва
~ (bei etw. D) sein — руплі́ва займа́цца (чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
руплі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які імкнецца зрабіць як мага больш і лепш; дбайны. Быў .. [бацька Сушкевіча] чалавек руплівы, дбайны, любіў усюды бачыць парадак, любіў, каб усё было зроблена ў свой час і акуратна.Дуброўскі.[Лукашу], рупліваму і гаспадарліваму, хацелася хутчэй пачынаць уборку [у калгасе].Кавалёў.// Клапатлівы, старанны. Дзеду хацелася есці. Зняў з-за плячэй стрэльбу, паляўнічую торбу, куды бабка Наста рупліваю рукою палажыла паўбахана хлеба і кавалак .. сала.Колас.Даніла Платонавіч спыніўся непадалёку і з любоўю сачыў за руплівай працай дзяцей.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
willing[ˈwɪlɪŋ]adj.
1. гато́вы; зго́дны;
be willing быць зго́дным (зрабіць што-н.);
willing or not хо́чаш не хо́чаш
2. добраахво́тны, дабраво́льны;
willing obedience свядо́мая дысцыплі́на
3.стара́нны;
lend a willing hand пада́ць руку́ дапамо́гі
♦
a willing horse руплі́вы працаўні́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
idýllisch
a ідылі́чны =igсуф. прыметнікаў, указвае на наяўнасць якога-н. прадмета або якой-н. якасці: bärtig барада́ты, fléißig стара́нны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
earnest
I[ˈɜ:rnɪst]1.
adj.
1) пава́жны; шчы́ры, стара́нны
2) ва́жны
2.
n.
пава́жнасьць f.
•
- in earnest
II[ˈɜ:rnɪst]
n.
1) зада́так -ку m.
2) гара́нтыя f.
•
- earnest money
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пры́кла́дны ’ўзорны, прыстойны, старанны, дбайны; ветлівы’ (Нас., ТСБМ, Марц.; смарг., Сл. ПЗБ), ’звязны, складны’ (ТСБМ). Да прыклада́ць, якое ў сваю чаргу узыходзіць да прасл.*prikladati (гл. прыкла́сці); балг.дыял.прѝкладен ’ласкавы, прыязны, ветлівы, згаворлівы’, серб.-харв.прѝкладан ’суадносны’, укр.прикладни́й ’зручны, які падыходзіць, прыдатны’, дыял.при́кладний ’дакладны’, рус.прикладно́й ’дзелавіты, практычны, кемлівы’. Сюды ж пры́кладка ’выдумка’ (Нас.), з далейшым семантычным развіццём пры́кладна ’складна, звязна’ (Жд.), прікла́дна ’тс’ (Бяльк., Юрч. СНС), прыкла́дна ’складна, красамоўна’ (Яруш., Шат.), прыкло́дна ’старанна, як след; дбайна’ (Марц.) з фанематычнай зменай націскнога.