шпажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен — фехтавальшчык на шпагах.

|| ж. шпажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

zawodnik

м. спаборнік; удзельнік спаборніцтваў; спартсмен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

батуты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца скачкамі на батуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца грэбляй на каноэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіда́льнік, ‑а, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавагаві́к, ‑а, м.

Спартсмен, пераважна барэц, з невялікай, лёгкай вагой цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапіры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на рапірах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факелано́сец, ‑сца, м.

Спец. Спартсмен, які нясе факел пры адкрыцці алімпіяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эспадрані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на эспадронах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў гандбол.

|| ж. гандбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)