◎ Перашушэліць ’ператачыць (жыта…)’ (Некр.). Да пера- і шушэліць гукапераймальнага паходжання, параўн. шушкаць ’шарахцець, шушукаць’, або ў выніку кантамінацыі з шашаль і шу́йіамець ’недабраякаснае зерне’ ці шуйшіца ’смецце, адыходы пры веянні’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасме́ціца Месца, на якое выкідваюць смецце (Грыг. 1838—1840).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

вы́месці, ‑мету, ‑мецеш, ‑меце; ‑мецем, ‑мецеце; заг. вымеці; зак., каго-што.

Падмесці. Вымесці падлогу. Вымесці ток. // Падмятаючы, выдаліць, выкінуць. Вымесці смецце з хаты. // перан. Разм. Прымусіць выйсці, выбрацца адкуль‑н.; прагнаць, выгнаць. Вымесці гультая з брыгады. □ Прайшоў гэты віхор і праз душу: ён нечакана вымеў з хаты абодвух старэйшых сыноў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́сці сов., в разн. знач. перемести́;

п. падло́гу — перемести́ пол;

п. ўсе пако́і — перемести́ все ко́мнаты;

п. сме́цце це́раз паро́г — перемести́ му́сор че́рез поро́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. звальваць — зваліць ​1 (у 3, 5 знач.).

2. Беспарадкава накіданая куча чаго‑н. Аднаго разу Міхальчук ішоў каля РТС і ў звалцы старога жалеза заўважыў тры іржавыя карпусы ад жняярак. Карпюк.

3. Месца, куды звозяць, выкідваюць смецце, непрыгодныя рэчы. Гарадская звалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Пасме́цюха, посьміцюха ’жаўранак чубаты, Galerida cristata’ (Драэд.), кобр., малар. посмітюх ’тс’ (Сл. Брэс.). Укр. посміттюха, посмітюшок ’тс’, польск. śmieciach, śnieciach, śmieciucha, ’ smieciuga, ’ smieciuha, posmełiuch, pbsmieciucha, pośmieciuszka, pośmieciuszek. Палес. формы запазычаны з польск. гаворак. Да смецце (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Смяцю́х ‘від жаваранкаў, якія не адлятаюць у вырай’ (Скарбы), ‘шэрая сініца’ (Сцяшк. Сл.), сьмэтю́шка ‘жаваранак чубаты, Galerida cristata L.’ (стол., Нікан.), укр. смітю́х ‘тс’. Да смецце (гл.), бо птушкі ўзімку збіраюцца каля сметнікаў. Гл. сметнік 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chuck [tʃʌk] v. infml кі́даць, шпуля́ць, шпурля́ць

chuck away [ˌtʃʌkəˈweɪ] phr. v. выкі́дваць;

chuck away money раскі́дваць гро́шы;

chuck away rubbish выкі́дваць, выно́сіць сме́цце

chuck out [ˌtʃʌkˈaʊt] phr. v. infml вы́шпурнуць, вы́кінуць (неспакойнага наведвальніка з памяшкання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

друза́

1. Гразь, твань, іл, смецце (Слаўг.). Тое ж друзга́, друзя́, друзня́к. (Слаўг.).

2. Густа парослыя крышталі на каменні (БНТ). Тое ж гра́нец, гранцы́ (Гродз.).

3. Смецце з зямлёй (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

wégräumen

vt

1) прыбіра́ць (смецце)

j-n ~ — разм. зні́шчыць, ліквідава́ць, забі́ць (каго-н.)

2) зняць (непаразуменні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)