Heu

n -s се́на

~ máchen — касі́ць се́на

~ wénden — варо́чаць се́на

◊ er hat Geld wie ~ — ён гро́шы лапа́тай грабе́ [заграба́е]

~ und Stroh im Kopf háben — быць набі́тым ду́рнем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zgrabić

зак. згрэбці (сена, салому)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перасо́хлы, -ая, -ае.

1. Празмерна сухі.

Перасохлае сена.

Перасохлыя губы.

2. Які стаў бязводным.

Перасохлая рачулка.

|| наз. перасо́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́згіны, -гін.

Прыстасаванне з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя драўляныя дужкі, у якім носяць сена, салому.

|| прым. рэ́згінны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абаро́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Збудаванне ў выглядзе стрэшкі, узнятай на чатырох слупках, пад якім захоўваюцца снапы, салома, сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урва́ть сов., разг., в разн. знач. уварва́ць;

урва́ть клок се́на уварва́ць жме́ню се́на;

урва́ть свобо́дную мину́ту для разгово́ра уварва́ць во́льную хвілі́ну для размо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капі́ца, ‑ы, ж.

Невялікая капа сена, саломы. [Васіль] падкінуў пару капіц сена з дальняга ўрочышча. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́згіны ед. нет приспособле́ние для но́ски се́на, соло́мы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назапа́сіць, -па́шу, -па́сіш, -па́сіць; -па́шаны; зак., чаго.

Нарыхтаваць пэўную колькасць чаго-н.

Н. сена на зіму.

|| незак. назапа́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Féimen

m -s, - сці́рта (збажыны); стог (сена)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)