кі́дка ж., разг. (порция сена, соломы и т.п.) ки́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

няйна́чай.

1. прысл. Напэўна, менавіта.

Н. сёння павінен прыехаць сын.

2. у знач. пабочн. сл. Хутчэй за ўсё, відавочна.

Н., пастушкі спалілі стажок сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паваро́чаць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Абярнуць, перавярнуць усё, многае.

П. усе крэслы.

2. Перавярнуць на другі бок для прасушвання.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падгрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б; -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак., што.

Грабучы, сабраць у кучу.

П. сена.

|| незак. падграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раскі́двальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто займаецца раскідваннем чаго-н.

Р. сена.

2. Прыстасаванне для раскідвання чаго-н.

Механічны р. угнаенняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стог, -а, мн. стагі́, стаго́ў, м.

Вялікая капа сена, саломы, высокая і акруглая.

|| памянш. стажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. стагавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́скубці сов.

1. (волосы, перья и т.п.) вы́щипать; вы́дергать;

2. (сено, вату и т.п.) вы́дергать;

в. крыху́ се́на — вы́дергать немно́го се́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

тарпава́ць с.-г. in (Héu-, Stróh-)Schober zusámmenlegen (сена, салому)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пацяру́ха, -і, ДМ -ру́се, ж.

Пацёртае сена, салома, тытунь і пад., а таксама дробныя сыпкія рэшткі чаго-н.

Канюшынная п.

|| прым. пацяру́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цюкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Увязваць, пакаваць у цюкі.

Ц. сена.

|| наз. цюкава́нне, -я, н. і цюко́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)