святловымяра́льнік, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлодрукава́нне, ‑я, н.

Друкаванне пры дапамозе святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыльб, ‑а, м.

Міжнародная адзінка яркасці святла.

[Ад грэч. stilbō — ззяю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blinker [ˈblɪŋkə] n. infml

1. сігна́л мірга́ннем святла́

2. pl. blinkers шо́ры, ко́нскія наво́чнікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гасі́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Назва розных прыстасаванняў для гашэння агню, святла і пад.

2. Прыстасаванне для аслаблення або ліквідацыі дзеяння чаго-н. (спец.).

|| прым. гасі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абажу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу лямпы пэўную афарбоўку.

Ружовы а.

|| прым. абажу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цемната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

1. Адсутнасць святла, асвятлення; цемра.

У хаце ц., хоць яшчэ не вечар.

2. перан. Невуцтва, культурная адсталасць.

3. Пра недасведчанага або малаадукаванага чалавека (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

líchtdicht

a які́ не прапуска́е святла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фізіятэрапі́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў (святла, цеплыні, вады, электрычнасці і пад.) і лячэнне хвароб фізічнымі прыроднымі сродкамі.

|| прым. фізіятэрапеўты́чны, -ая, -ае.

Ф. кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палярыза́тар, ‑а, м.

Спец. Прылада для атрымання палярызаванага святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)