рэа́льны
1. (
рэа́льныя рэ́чы Reáli¦en
2. (які можа быць здзейснены) reál, dúrchführbar
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рэа́льны
1. (
рэа́льныя рэ́чы Reáli¦en
2. (які можа быць здзейснены) reál, dúrchführbar
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
authentic
1) арыгіна́льны,
2) вераго́дны, пэ́ўны; праўдзівы, пра́вільны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
непадро́блены, ‑ая, ‑ае.
1.
2. Шчыры, непрытворны; натуральны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Чаравічак (расліна) 5/540—541 (
- » -
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
únverfälscht
2) натура́льны, несфальсіфікава́ны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
originéll
1) арыгіна́льны, своеасаблі́вы
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
veritábel
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
стылі́ст, ‑а,
Той, хто валодае майстэрствам літаратурнага стылю, майстар стылю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фуро́р, ‑у,
Шумны публічны поспех; бурнае праяўленне захаплення кім‑, чым‑н.
[Ад лац. furor — шаленства, нястрымнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарнасо́ценец, ‑нца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)