Verbum

самаадво́льны, -ая, -ае.

Які ўзнікае адвольна, сам па сабе, без уздзеяння звонку.

С. рух малекул.

|| наз. самаадво́льнасць, -і, ж.

самакрыты́чны, -ая, -ае.

Які крытычна ставіцца да сябе; які заключае ў сабе самакрытыку.

Самакрытычнае выступленне.

|| наз. самакрыты́чнасць, -і, ж.

супярэ́члівы, -ая, -ае.

Які мае ў сабе супярэчнасці (у 1 знач.).

Супярэчлівыя думкі.

Супярэчлівыя працэсы.

|| наз. супярэ́члівасць, -і, ж.

злачы́нны, -ая, -ае.

1. Які заключае ў сабе злачынства.

Злачынная банда.

З. чалавек.

|| наз. злачы́ннасць, -і, ж. (да 1 знач.).

но́ша, -ы, ж.

Груз, які пераносіцца на сабе.

Цяжкая н.

|| памянш. но́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

запле́сціся¹, -ляту́ся, -ляце́шся, -ляце́цца; -ляцёмся, -лецяце́ся, -ляту́цца; -пляці́ся; зак.

Заплесці сабе валасы ў касу (косы).

|| незак. заплята́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

глі́ністы, -ая, -ае.

1. Які ўтрымлівае ў сабе гліну.

Гліністыя глебы.

2. Колерам падобны на гліну.

|| наз. глі́ністасць, -і, ж.

афарысты́чны, -ая, -ае.

1. гл. афарызм.

2. Які змяшчае ў сабе афарызм.

А. стыль.

Афарыстычная мова.

|| наз. афарысты́чнасць, -і, ж.