жэ́рабя, -я, н.

1. Умоўны знак (дробная рэч, паперка і пад.), што выцягваецца наўгад з шэрагу такіх жа прадметаў пры вызначэнні права на што-н., чарговасці і пад.

Цягнуць ж.

2. перан. Лёс, доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анізва́ння, прысл.

Разм. Зусім, аніколькі. І дзіўная рэч — анізвання не з яўлялася ў.. [Влецькі] думкі аб сваёй старасці. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карчма́рства, ‑а, н.

Трыманне карчмы; занятак карчмара. — Думаеце, выгадная рэч карчмарства? Вечна не даспіш, заўсёды на нагах. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залогатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, хто прымае чужую рэч у залог (у 1 знач.) для гарантавання выдадзенай сумы грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тандэ́т

(ад ням. Tand = бліскоткі)

дрэнная танная рэч, нізкаякасны выраб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wonky [ˈwɒŋki] adj. infml

1. кво́лы, сла́бы (пра чалавека)

2. ненадзе́йны, хі́сткі (пра рэч)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heirloom

[ˈerlu:m]

n.

сяме́йная спа́дчынная рэч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

everything

[ˈevriӨɪŋ]

pron.

усё, ко́жная рэч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўкцыён, ‑у, м.

Публічны продаж, пры якім рэч набываецца тым, хто дае за яе найбольшую суму; таргі. Прадаць з аўкцыёну.

[Лац. auctio (auctionis) — павелічэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяшо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Нізкая цана, невысокая вартасць чаго‑н. Купіць па дзяшоўцы. // Недарагі тавар, дзяшовая рэч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)