абазна́чыць сов., в разн. знач. обозна́чить;

а. гарады́ на ка́рце — обозна́чить города́ на ка́рте;

худзі́зна рэ́зка ~чыла ску́лы — худоба́ ре́зко обозна́чила ску́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

retort​2 [rɪˈtɔ:t] v. адка́зваць рэ́зка; “It’s all your fault,” he retorted. «Гэта цалкам твая віна», − адрэзаў ён.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адбры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак.

Разм. Рэзка і прама выгаварыць каму‑н. — Вы пачулі б, як .. [Ралан] умее востра секануць. Адбрыць там, дзе гэта трэба. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэ́нік, ‑а, м.

1. Чалавек, будове цела якога характэрны высокі рост, хударлявасць, доўгая шыя, выцягнуты чэрап, вузкі, рэзка акрэслены твар.

2. Чалавек, які пакутуе ад астэніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгро́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разгрому, які ставіць мэтай разгром.

2. Разм. Які рэзка крытыкуе каго‑, што‑н.; разносны. Разгромная рэцэнзія. Разгромнае выступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галаклі́н

(ад гала- + гр. kline = ложа)

слой вады ў акіяне з рэзка выражаным вертыкальным градыентам салёнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адыёзны

(лац. odiosus = ненавісны, агідны)

крайне непрыемны, які выклікае рэзка адмоўныя адносіны да сябе (напр. а-ая асоба).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Асякаць, асякацца ’абрэзваць (на слове)’ (Гарэц.), раптоўна перарываць’ (Др.-Падб.), асе́кацца (КТС), асыка́цца (Бір. дыс.; Гайдукевіч, Працы IM, 5, 54) ’агрызацца, рэзка адказваць’. Утворана ад дзеяслова сячы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

short​2 [ʃɔ:t] adv. рэ́зка, ра́птам;

cut short спыня́ць; рабі́ць перапы́нак;

stop short рэ́зка спыні́цца

♦

fall/go/run short (of) вычэ́рпвацца, спусташа́цца, канча́цца;

He fell short of my expectations. Ён не апраўдаў маіх спадзяванняў;

to cut a long story short караце́й ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пи́лка ж.

1. (действие) пілава́нне, -ння ср., піло́ўка, -кі ж.; рэ́занне, -ння ср., рэ́зка, -кі ж.;

2. (инструмент) пі́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)