Wärmekraftmaschine

f -, -n цепла́вы рухаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hóchtourig

[-t-]

a тэх. высокаабаро́тны (рухавік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kráftmaschine

f -, -n мато́р, рухаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карбюра́тарны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карбюратара, прызначаны для вырабу карбюратараў. Карбюратарны завод.

2. З карбюратарам. Карбюратарны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Легкаві́к ’легкавы аўтамабіль’ (ТСБМ, Інстр. I; раг., Мат. Гом.) — у выніку семантычнай кандэнсацыі, як рухавік і інш. Параўн. таксама рус. маск. легкови́к ’жвавы, хуткі, спрытны ў рухах’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няспра́ўны в разн. знач. неиспра́вный;

н. рухаві́к — неиспра́вный дви́гатель;

н. плаце́льшчык — неиспра́вный плате́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Diesel engine, Diesel motor

ды́зэль -рухаві́к, ды́зэль-мато́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

авіямато́р

(ад авія- + матор)

рухавік лятальнага апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

трале́йбус, ‑а, м.

Шматмесная пасажырская машына, што ездзіць па бязрэйкавай дарозе і мае электрычны рухавік, які атрымлівае энергію ад двух правадоў.

[Англ. trolleybus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпраменьвання і паглынання фатонаў; які выкарыстоўвае гэтыя з’явы для руху. Фатонная ракета. Фатонны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)