ба́нкаўскі ба́нковский;

б. капіта́л — ба́нковский капита́л;

б. — прыбы́так ба́нковская при́быль;

б. раху́нак — ба́нковский счёт;

○ б. біле́т — ба́нковский биле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bill​1 [bɪl] n.

1. законапрае́кт, біль

2. раху́нак;

a telephone bill раху́нак за тэлефо́н

3. AmE банкно́т;

a ten-dollar bill банкно́т ва́ртасцю ў дзе́сяць до́лараў

4. афі́ша

5. прагра́ма (тэатральная);

head/top the bill быць каро́нным ну́марам прагра́мы

♦

fill/fit the bill адпавяда́ць патрабава́нням

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інка́са

(іт. incasso)

аперацыя атрымання банкам грошай па даручэнні кліента і залічэння іх на яго банкаўскі рахунак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

charge​2 [tʃɑ:dʒ] v.

1. назнача́ць, запро́шваць цану́

2. запі́сваць на чый-н. раху́нак;

Charge this to my account. Запішыце гэта на мой рахунак.

3. даруча́ць;

He was charged with an important mission. Яму даручылі важную справу.

4. абвінава́чваць

5. атакава́ць, напада́ць; накі́двацца; ры́нуцца

6. tech. зараджа́ць

7. нагружа́ць, загружа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

záhlen

vt плаці́ць

bítte, ~! — раху́нак, калі́ ла́ска! (у рэстаране)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чэк¹, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы прад’яўніку сумы з бягучага рахунку ці пералічэнні грошай на іншы рахунак.

Ч. на прад’яўніка.

Падпісаць ч.

2. Талон з касы з пацвярджэннем сумы, атрыманай за тавар, а таксама талон у касу ад прадаўца з указаннем сумы, якую патрэбна заплаціць.

Выбіць ч. у касе.

|| прым. чэ́кавы, -ая, -ае.

Чэкавая кніжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантакарэ́нт

(іт. conto corrente)

бягучы рахунак, які адкрываецца асобамі, фірмамі, банкамі сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пералічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пералічаць — пералічыць (у 4 знач.).

2. Сума, пералічаная на чый‑н. рахунак.

3. Спіс якіх‑н. назваў, прымет і пад. Дзед Талаш і Мартын Рыль былі запісаны ў асобны спісак з пералічэннем прымет, па якіх можна пазнаць іх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deposit​1 [dɪˈpɒzɪt] n.

1. дэпазі́т; укла́д (у банку);

a deposit account дэпазі́тны раху́нак

2. узно́с; зада́так

3. geol. за́леж;

coal deposits за́лежы ву́галю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

close the books

а) закры́ць раху́нак; падве́сьці канчатко́вы баля́нс

б) зако́нчыць, даве́сьці да канца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)