as a whole

як адна́ цэ́ласьць; ра́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

collectively

[kəˈlektɪvli]

adv.

калекты́ўна; як гру́па, усе́ ра́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stick together

трыма́цца ра́зам, падтры́мваць адзі́н аднаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

together with

ра́зам, супо́льна з кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

I​1 [aɪ] pron. я;

you and I мы з табо́й/ва́мі;

He and I were at school together. Я з ім разам вучыўся ў школе./Мы з ім разам вучыліся ў школе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перамяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Мяшаючы, злучыць разам рознае або памяняць месцамі часткі чаго-н. аднароднага.

П. пясок з цэментам.

П. паперы ў справе.

|| незак. пераме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саўдзе́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ўдзельнічае разам з кім-н. у чым-н. (часцей нядобрым, шкодным).

Саўдзельнікі ў злачынствах.

|| ж. саўдзе́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. саўдзе́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ка-

(лац. co(n) = з, разам)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «з, разам».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

удзе́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., у чым.

Прымаць, браць удзел, займацца разам з кім‑н. якой‑н. справай. Удзельнічаць у выбарах. Удзельнічаць у спаборніцтвах. □ Рагожын разам з аднапалчанамі штурмаваў нямецкую групоўку пад Дзям’янскам, удзельнічаў у баях за Вялікія Лукі. «Звязда». // Быць членам чаго‑н. [Тацяна і Жэнька] разам вучыліся ў сямігодцы, разам удзельнічалі ў драматычным гуртку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалучы́ць, ‑лучу, ‑лучыш, ‑лучыць; зак., каго-што.

1. Аб’яднаць, злучыць адначасова адно з другім; сумясціць. Спалучыць тэорыю з практыкай. □ Разам наш народ пранёс ярмо пакуты, Разам спалучылі нас стагоддзі, Разам разрывалі кайданы і путы, Разам жыць адвечна ў прыязні і згодзе. Шушкевіч. Самцэвіч любіў усё прыгожае, і хараство прыроды хацеў спалучыць з хараством, створаным рукамі чалавека. Шахавец.

2. Сумясціць разам. Спалучыць колеры.

3. Наладзіць сувязь; злучыць. Волга з Донам спалучылі Свае хвалі на вякі. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)