сда́точный зда́тачны;

хле́бный сда́точный пункт збо́жжавы зда́тачны пункт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́почный скупны́, ску́пачны;

ску́почный пункт скупны́ (ску́пачны) пункт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эвакопу́нкт (эвакуацио́нный пункт) эвакапу́нкт, -та м. (эвакуацы́йны пункт).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́пер

‘геадэзічны знак; сукупнасць вектараў; пункт на мясцовасці ці ў паветры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́пер рэ́перы
Р. рэ́пера рэ́пераў
Д. рэ́перу рэ́перам
В. рэ́пер рэ́перы
Т. рэ́перам рэ́перамі
М. рэ́перы рэ́перах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адко́рмачны, -ая, -ае.

Прызначаны для адкорму.

А. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагаво́рны перегово́рный;

п. пункт тэлефо́ннай ста́нцыі — перегово́рный пункт телефо́нной ста́нции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевя́зочный перавя́зачны;

перевя́зочный пункт перавя́зачны пункт;

перевя́зочные материа́лы перавя́зачныя матэрыя́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пача́так

‘месца, пункт; першы момант якога-н. дзеяння, працэсу, з'явы; аснова, крыніца, сутнасць чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пача́так пача́ткі
Р. пача́тку пача́ткаў
Д. пача́тку пача́ткам
В. пача́так пача́ткі
Т. пача́ткам пача́ткамі
М. пача́тку пача́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпраўны́, -а́я, -о́е (кніжн.).

1. Такі, з якога адпраўляюць каго-, што-н., адкуль адпраўляюцца.

А. пункт.

Адпраўная станцыя.

2. перан. Такі, з якога зыходзяць, зыходны, пачатковы.

А. пункт погляду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фарпо́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Перадавы пункт на граніцы, перадавая ўмацаваная пазіцыя.

2. перан. Перадавы пункт, апора чаго-н.

Акадэмія — ф. навукі.

|| прым. фарпо́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)