слу́жба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. гл. служыць.

2. адз. Работа, заняткі і абавязкі служачага, а таксама месца такой работы і знаходжанне на ёй.

Ісці на службу.

3. адз. Выкананне воінскіх абавязкаў.

С. ў радах арміі.

4. чаго або якая. Якая-н. спецыяльная галіна вытворчасці, а таксама арганізацыя, якія займаюцца спецыяльным участкам работы.

Медыцынская с.

С. сувязі.

С. надвор’я.

5. У веруючых: правядзенне набажэнства.

У кафедральным саборы закончылася с.

Не па службе, а па дружбе (разм.) — просьба зрабіць што-н. не па службовым абавязку, а па-сяброўску.

|| прым. службо́вы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

С. абавязак.

Службовае памяшканне.

С. ўваход (для служачых).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перапрасі́ць ’папрасіць прабачэння’ (ТСБМ; Гарэц.), пірапрасіць ’тс’ (Варл.), перэпросі́ць ’тс’ (ТС), пэрэпросі́ті ’тс’ (Бес.), перапроспросьба аб прабачэнні’ (Гарэц., Касп.), піряпросы, перапросіны ’тс’ (Юрч. СНЛ; Др.-Падб.). Укр. перепроси́ти, перепро́шувати, перепро́сити ’тс’; рус. смал. перепра́шивать, перепросить ’угаварыць’, польск. przeprosiny, przeprośba, ст.-польск. przepros, przeprosić ’перапрасіць’; н.-луж. pśepšosowaś, pśepšosyś, pśepšosba ’запрашаць, -сіць, запрашэнне’, в.-луж. přeprosyć, přeprošeć, přeprošenje ’тс’; славен. preprósiti, preprosíti ’ўпрасіць, пераканаць’, preprošénje ’ўгаворы праз просьбу’. Да прасл. *per‑prositi > пера- і прасі́ць (гл.). Польска-беларуска-ўкраінская семантычная інавацыя, першапачаткова — ’прасіць прабачэння, плацячы за шкоду ці зробленую крыўду, да прымянення санкцый’ (з XIV ст.), гл. Банькоўскі, 2, 892–893.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зваро́т, ‑у, М ‑роце, м.

1. Вяртанне адкуль‑н. назад, на ранейшае месца. Зварот на радзіму. □ Я толькі магу адно сказаць, што па звароце ў Мінск.. — мае самыя лепшыя думкі будуць аб пралетарскім чырвоным Полацку. Купала.

2. Просьба, заклік, выступленне, звернутыя, накіраваныя да каго‑, чаго‑н. Зварот партыі да народа. □ У кішэні ў .. [Бінке] ляжала лістоўка са зваротам рускага камандавання да нямецкіх салдат. Шамякін.

3. Група слоў, якія ўтвараюць пэўнае адзінства; слоўны выраз. І калі ўдаецца .. [ксяндзу Пацяйкоўскаму] які-небудзь надзвычай трапны сказ, зварот, ён паўтарае яго ўголас. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слёзны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да выдзялення слёз. Слёзныя залозы. Слёзны канал.

2. Які мае адносіны да слёз. На хударлявых скронях чарнелі сляды слёзных рагаў. Гартны. Што з табою, галубка? Чаму твае вочы заслаў слёзны туман? Кірэенка.

3. Напоўнены слязамі. Апейка перахапіў слёзны позірк дзяўчыны. Мележ.

4. Які імкнецца разжаліць, расчуліць каго‑н., жаласны. Слёзная просьба. □ Галя чытала слёзны бацькаў ліст, і ў самой нагарнуліся слёзы. Сабаленка.

5. Набыты цяжкай працай; няшчасны. Каролек не хацеў пазычаць грошы — парабчанскія .. слёзныя капейкі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтэрміно́ўка ж.

1. (перанясенне чаго-н на пазнейшы тэрмін) Verschebung f -, -en; ufschub m -(e)s, -schübe, Stndung f -, -en;

2. (працяг тэрміну годнасці) Frstverlängerung f -;

про́сьба аб адтэрміно́ўцы Btte um Stndung, Stndungsgesuch n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

petition

[pəˈtɪʃən]

1.

n.

1) зая́ва f., афіцы́йная про́сьба, пэты́цыя f.

2) стара́ньне n.

a petition for a new school — стара́ньне пра но́вую шко́лу

3) малі́тва f.

2.

v.

1) мо́цна прасі́ць, дамага́цца

2) падава́ць про́сьбу, пэты́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

demand1 [dɪˈmɑ:nd] n.

1. насто́йлівая про́сьба;

excessive demands празме́рныя патрабава́нні;

just demands справядлі́выя патрабава́нні;

make great demands on smb.’s patience зана́дта шмат хаце́ць ад каго́-н.;

There are many demands on my time. У мяне шмат спраў/абавязкаў.

2. по́пыт;

supply and demand/demand and supply по́пыт і прапано́ва

be in (great) demand мець (вялі́кі) по́пыт;

Engineers are in great demand. На інжынераў вялікі попыт.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

humble1 [ˈhʌmbl] adj.

1. сці́плы; пако́рны; пачці́вы;

a humble follower сці́плы паслядо́ўнік;

in my humble opinion на мой сці́плы по́гляд;

a humble request пако́рная про́сьба

2. ні́зкі па стано́вішчы або́ сацыя́льным ста́тусе;

of humble birth/origins ні́зкага/нязна́тнага пахо́джання;

a humble station in life сці́плае ме́сца ў грама́дстве

3. невялі́кі; про́сты, бе́дны, сці́плы;

a humble house про́сты/бе́дны дом;

a humble income сці́плы/невялі́кі дахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zaklęcie

zaklęci|e

1. закляцце; замова;

magiczne ~a — чароўныя замовы;

rzucić ~e na kogo/co зачароўваць; заварожваць каго/што;

2. мальба; просьба;

nie pomogły żadne ~a — ніякія просьбы не дапамаглі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

receive

[rɪˈsi:v]

v.t.

1) атры́мваць

I received a Christmas present — Я атрыма́ла каля́дны падару́нак

2) прыма́ць

Your request will receive atention — Ва́шая про́сьба бу́дзе прыня́тая пад ува́гу

She was received with open arms — Яе́ прынялі́ ве́льмі сардэ́чна

3) успрыма́ць

How was your suggestion received? — Як успрынялі́ тваю́ прапано́ву?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)