паля́рнасць, ‑і, ж.

1. Спец. Здольнасць некаторых рэчаў праяўляць пэўныя ўласцівасці ў некаторых пунктах (полюсах) сваёй паверхні з большай інтэнсіўнасцю, чым у іншых.

2. Спец. Валоданне двума процілеглымі полюсамі.

3. перан. Процілегласць. Палярнасць думак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спага́да ‘спачуванне, сімпатыя’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Стан., Варл.), спага́д (Стан.), спагадзі́на ‘тс’ (Барад.). Аддзеяслоўныя назоўнікі ад спагада́ць ‘адносіцца са спагадай, спачуваць, праяўляць літасць’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Арх. Федар., Касп., Пятк. 2, ТС), якое да прасл. *goditi < *godina (гл. год).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біяінжыне́рыя

(ад бія- + фр. ingénier = праяўляць вынаходлівасць)

навука аб канструяванні і праектаванні тэхнічных прыбораў, робатаў, маніпулятараў, якія выконваюць біялагічныя функцыі ва ўмовах нармальнай жыццядзейнасці арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zapisywac się

незак.

1. запісвацца;

2. праяўляць, паказваць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; незак.

1. Незак. да пада́ць.

2. Прыгатаваўшы пэўным чынам, прыносіць, ставіць на стол (пра страву). Падаваць рыбу пад соусам.

•••

Падаваць надзеі — выяўляць якія‑н. задаткі, праяўляць здольнасці да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entwíckeln

1.

vt

1) развіва́ць, разго́ртваць, распрацо́ўваць

2) праяўля́ць, развіва́ць (энергію)

3) фатагр. праяўля́ць

2.

(sich)

1) развіва́цца

2) ператвара́цца

3) вайск. разго́ртвацца, прыма́ць баявы́ пара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Верыдаваць ’вяршыць, кіраваць, выклікаючы незадавальненне асяроддзя’ (КТС, Р. Сабаленка). Укр. вередува́ти, рус. кур., арл., смал., кубан. вередова́ть ’праяўляць незадавальненне, быць капрызным, наравістым’. Дзеяслоў уваходзіць у руска-ўкраінскі моўны арэал; параўн. шматлікія дэрываты ад укр. веред, рус. вере́да, вред, якія ўзыходзяць да прасл. verdъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

extend [ɪkˈstend] v.

1. пашыра́ць, падаўжа́ць, праця́гваць; распасціра́цца

2. (to) выка́зваць, праяўля́ць;

extend a warm welcome цёпла сустрэ́ць;

extend thanks/condolences to smb. выка́зваць падзя́ку/спачува́нні каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

restless [ˈrestləs] adj.

1. неспако́йны, неўтаймава́ны;

The audience was getting restless. Гледачы сталі праяўляць нецярплівасць.

2. неспако́йны, трыво́жны;

a restless night бяссо́нная ноч;

a restless eye трыво́жны по́зірк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

manifestíeren

1.

vt

1) праяўля́ць, выяўля́ць, пака́зваць

2) апублікава́ць

2.

vi дэманстрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)