Праявіць некаторую асцярожнасць, аднесціся да сябе клапатліва. — Ты глядзі ў мяне, Валодзечка, — вяла яго Людміла за руку ў хату. — Я цябе лячыла, лячыла, ратавала, а ты цяпер вунь што робіш. Трэба табе яшчэ пашанавацца.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wywołać
зак.
1. выклікаць;
wywołać do tablicy — выклікаць да дошкі;
wywołać oburzenie — выклікаць абурэнне;
2. выкрыкнуць; абвясціць;
3.фот.праявіць;
wywołać zdjęcia — праявіць здымкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
плёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Эластычная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў.
Праявіць плёнку.
Зняць на плёнку.
2. Эластычная стужка са спецыяльнага матэрыялу для магнітафоннага запісу.
3. Тое, што і плеўка (у 1 знач.).
4. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання.
Поліэтыленавая п.
|| прым.плёначны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апло́т, ‑у, М ‑лоце, м.
Надзейная абарона, цвярдыня, апора. Толькі самастойная рабочая партыя можа быць цвёрдым аплотам у барацьбе з самадзяржаўем, і толькі ў саюзе з такой партыяй, у падтрыманні яе могуць актыўна праявіць сябе ўсе астатнія барацьбіты за палітычную свабоду.Ленін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздо́брыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Разм.Праявіць дабрату, шчодрасць. Пан Вашамірскі нават раздобрыўся і загадаў аканому звольніць Язэпа на цэлы тыдзень ад работы ў дварэ.Бядуля.Антось падняў ламачыну і паразганяў .. [вераб’ёў]. Потым чамусьці раздобрыўся — вынес са склада прыгаршчы аўса, высыпаў на траву.Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўва́жлівасцьж.
1. невнима́тельность, рассе́янность;
2. невнима́тельность;
1, 2 см. няўва́жлівы 1, 2;
3. (невнимательное отношение к кому-, чему-л.) невнима́тельность;
праяві́ць н. — прояви́ть невнима́тельность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагарачы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
1. Выказаць залішнюю раздражнёнасць, нервовасць, гарачнасць. [Міканор] тут жа сам адчуў, што перагнуў, пагарачыўся лішне, але не паказаў нікому гэтага.Мележ.
2.Праявіць паспешлівасць. Унутраны голас падказвае, што .. [партызаны] пагарачыліся, не варта было звечара кідацца сюды, У цёмны мокры лес.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр.да маргаць (у 1–3 знач.).
•••
Вокам не маргнуць — а) не праявіць пачуццяў, настрою, не падаць віду; б) доўга не раздумваць, не вагацца (перад тым, як зрабіць што‑н.).
Як вокам маргнуць — пра вельмі хуткае дзеянне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éifer
m -s стара́ннасць, ру́пнасць
im ~ — у запа́ле
~ bekúnden — праяві́ць запа́л
in ~ geráten* — гарачы́цца, увайсці́ ў аза́рт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)