przemówienie

н. прамова; выступленне;

wygłosić przemówienie — выступіць з прамовай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Léichenrede

f -, -n пахава́льная прамо́ва, надмагі́льнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

harangue

[həˈræŋ]

1.

n.

1) крыклі́вая прамо́ва, ара́цыя

2) даўга́я напы́шлівая прамо́ва, тыра́да f.

3) зваро́т (да зье́зду)

2.

v.t.

зьвярта́цца з прамо́вай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

про́башч, ‑а, м.

Ксёндз, які стаіць на чале парафіі. Ксяндза-пробашча віншуюць: яго прамова — шэдэўр красамоўства. Колас. Адзінае, што заслугоўвае ўвагі, — гэта касцёл і плебанія, у якой жыве пробашч Аўгусцін. Бажко.

[Польск. proboszcz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Андзе́я ’нудная прамова’ (Мядзв.), укр. андія ’лухта’ (Лысенка, СПГ), рус. дыял. андеи ’тс’ (Растаргуеў, Бранск.). Магчыма, перакручанае ідэя (паводле Мядзв.): устаўны ‑н‑ перааформлены ін‑ у ан‑ (параўн. андрына, анцірэс).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scrappy [ˈskræpi] adj.

1. шматко́вы; ла́пікавы

2. абры́вачны;

a scrappy speech няскла́дная прамо́ва;

a scrappy lecture блы́таная ле́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прочу́вствованный

1. прич. адчу́ты; перажы́ты; зазна́ны (ула́сным пачуццём);

2. прил. прачу́лы; (чувствительный) чуллі́вы;

прочу́вствованная речь прачу́лая прамо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oracja

ж.

1. уст. мова, прамова;

2. разм. марнаслоўе, пустаслоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zündend

a запа́льны

éine ~e Ánsprache — гара́чая [палымя́ная] прамо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Plädoyer

[-doa'je:]

n -s, -s прамо́ва пракуро́ра [абаро́нцы] пе́рад судо́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)